Şahbettin Uluat Şiirleri - Şair Şahbetti ...

Sözlerimi,
Kaynak sularıyla haşlıyorum ilkin
Öyle çıkarıyorum pazar yerlerine.

En çok,
Vakti bol olanlar,

Sultanın sevdalısı oyunu bilmiyordu.
Ne zindan, ne işkence; gitmiyor, görmüyordu.
Bitmeyen katliamlar, aç, sefil, mazlum canlar,
Tamamından habersiz, seviyor, seviyordu.

14.10.2013

Hile, rüşvet, dalavere,
Şurda, burda iş yapanlar.
Bu yolla dürüst yurttaşın,
Halkın, hakkını çalanlar.
*
Lanet olsun huyunuza,

Biz, tatlı su balıkları,
Daldan elma alamayız.
Buğdayı üretemeyiz.
Hayvanlara kıyamayız.

Zorda kalsak aç kalırız.

Buğday başağına, nar tanesine,
Bakıp dersler çıkarana ne mutlu.
Buğdayı, narı saran kabuk gibi,
Kutsal özeli, sarana ne mutlu.
*
Varlıkları birer birer yoklayan,

Ey insan, sen bu aczinle efelenmesen olmaz mı?
Bilmediklerim de çoktur, desen, eğilsen olmaz mı?
O ne kibir, bu ne benlik, şu minnacık kalıbınla,
Var edenin, çevirenin hakkını versen olmaz mı?

14.10.2013

Beklenmedik bir ölümle karşılaştığımızda,
Ya da,
Mezarlığa her uğrayışımızda,
Hayatın ve ölümün tam ortasında duruyoruz,
İçimizi sıyırıp geçen
Soğuklukla,

Hiç düşünme, giriş, çalış; varsa eğer halis niyet,
Programını sağlam yap, bul, toparla ve gayret et.
Olmaz sonuçlar alınır, aşılmaz yollar aşılır,
Her şeyi çok güzel olur, hem kemiyyet, hem keyfiyet.

14.10.2013

İnsandır gördüğüm sana bakınca,
Ne bileyim dinin, dilin, mezhebin.
Isınırım el verince, alınca,
Ne bileyim dinin, dilin, mezhebin.
*
Kaştan, gözden belli mi farklılığın?

Dokuz yüz otuz sekiz,
Kasım ayının onu,
Bir faninin son göçü,
Bir kahramanın sonu.

Ulusca unutmadık,