Şahbettin Uluat Şiirleri - Şair Şahbetti ...

Bir ara aklıma esti
Gezdim durdum şehirleri
Ben farklı yerler dolaştım
Halklar farklı bildi beni
*
Bir şehirde gölge sayıp,

SABAH

Kalemle çizilmiş gibi güzel
Alımlı kızlar,
Aslan gibi gençler çıkarlar
Derme çatma

İnsanoğlu bu dünyada yolcudur,
Yolu çeşit çeşit bölgeden geçer.
Çölden ve vahadan, ormandan, dağdan,
Güneşin altından, gölgeden geçer.
*
Gün gelir rüzgarla birlikte yürür.

Kalem bu, her şeyi yazar.
Acıyan yanlarımızı yazar,
Gülen yanlarımızı yazar.

Çiçeği yazar, böceği yazar.
Yalanı yazar, gerçeği yazar.

Gittiğin her yere, götürdüğün sen,
Yüceltip boy, başa getirdiğin sen,
Öğrenip, anlayıp, mamur kıldığın,
Bitirdiğin ya da yitirdiğin sen.
*
Sendir, senle duran, senle yürüyen,

Çağdaş yamyamlar var, bilir misiniz?
Köşk ve sarayları gözden uzaktır.
Onların dünyası, hesabı, işi,
Dalavere, entrika, tuzaktır.
*
Ayakçıları var, çirkin ve kirli,

Her insan,
Gün gelir farkeder,
Uzak, yabancı bir şehirde,
Dilini bilmediği insanlarla yaşadığını.

Zor gününde,

Sema Bağış'a


Nasıl anlatabiliriz insanlara
Bazı birlikteliklerin
Yalnızlığın gizli aydınlığında bile

Anne karnındaki o duruş var ya
Çoğumuz uyurken yaşatmıyor mu?
Rahim suyu gibi, anne şefkati
Evladı her yerde kuşatmıyor mu?
*
Can kelebek gibi değil mi tende?

Azalır,
Ve tükenir türküleri ağaçların.
Asi, gür ağıtlara dönüşür
Silinmeden önce yeryüzünden.

Yenik düşerken,