Şahbettin Uluat Şiirleri - Şair Şahbetti ...

Her birimiz daha güçlü,
Olmazsak çok zor olacak.
Yeniden ipleri ele,
Almazsak çok zor olacak.
*
Yaprak dalda sararırken,

Biz, kimlerle, neyi, nasıl
Paylaşırız bilmiyorsak,
İnsanı insandır diye,
Korumuyor, sevmiyorsak,

Yazık ve yuh olsun bize,

Unuttum bunca yıl yaşananları,
O sahte gülüşleri, yalanları,
Boşalttım gönlümün çöp kutusunu,
Eskimiş dilekleri, duaları.
*
Bembeyaz bir sayfa açtım gönlümde,

Eşimizle, dostumuzla,
Görüşsek biz doya doya.
O samimi dilimizi,
Konuşsak biz doya doya.
*
Kursak, o eski cemleri.

Ocakta sacdır bu dünya,
Pek çok odunu kandırır.
Kimisini ihya eder,
Kimi değeni yandırır.

30.01.2012

Büyük resmi göz önünde tutsak, ondan ilham alsak,
Yorumlarken her bir şeyi, ona göre yorumlasak,
Küçük küçük ortamlarda, hesaplarda, insanlarda,
Kocaman varlığımızla, hapsolmasak, takılmasak.
*
Beyin, beden tüm yapıyı tam kapasite kullansak,

Akıl nimetiyle donanmış insan,
Döne döne yaşar durur dünyada.
Çok çabalar bir düzen tutturmadan,
Yanlışı doğruya vurur dünyada.
*
Seferden geri kalmada ustadır.

Halk şiir der yazar ama
Her yazılan şiir değil.
Akarsuyu bol ülkeyiz.
Her akarsu nehir değil.
*
Ağızdan çokça söz çıkar,

Gün bu gündür,
Yarın var mı,
Kim bilir?

Gül açtıysa,
Der, topla,

İnsanın sırlarını çocuklarda okursak,
Bol oksijen, bol güneş tercih eder çocuklar
Giysileri reddeder, bağımsızlığı sever
Beni bu betonlardan çıkarın der çocuklar.
*
İğneye ve ilaca tepki koyar, ağlarlar.