Sadık Softa Şiirleri - Şair Sadık Softa

Misafirim Akdeniz, işte sana gelmişim.
Mavinin tonlarını inan sende görmüşüm.
Çayım, sigaram hazır, balkonda oturmuşum.
Tanımam gerek seni, tanışalım Akdeniz.

Bu müthiş öfken nedir, dalgan kıyıya vurur?

Buram buram bahar kokar,
Yeşillenir göğe bakar,
Kah boynunu sağa büker,
Yeşil bakan dal merhaba.

Ruhlara dolar kanaat,

Yürüyüp, çiçeklenen, duygularda yeşeren,
Çelik ağlar misali duygularımı geren,
Bahçede açan zambak, dağlarda koşan ahu,
Ruhumu besleyen can, bedendeki ruhsun sen.

Çankırı-29.05.2004

Seni aradım seni,
zamanı tanımadan;
Vuslatıma ermeden,
içime volkan düştü.

Kaybetmişim sanarak,

Alaca şafaklar da kaybolmak üzere,
Yitik gecelerimin çetelesini yitirdim.
Gece, alaca şafakla alıp gitti başını;
Bereketlendikçe peş peşe bereketlendi,
Ömrümü hoyratça yedim bitirdim.

Gönül gözü kör olan,bilmez çareyi bekler.
Sevda dağ dağ dikilse, iner dereyi bekler.
Şaşkınlık bela olur, anlamaz ne ettiğin,
Çare kendi olsa da, bilmez çareyi bekler.

Çankırı-22.09.2004

Ellerim uzandı, boş kaldı yoksun! ..
Sordum güzel çiçek; nerde, hanisin?
Gözyaşlarım yanağımda gezinir;
Sormak yetmez, gönül ister, hanisin?

Senin de düşlerin vardırya hani;

Kavalda nefesi yanıp kavrulan;
Çobanlar müzisyen, dinler tüm canlı.
İnsan güzelidir, benim insanım;
Sanat dile gelir Anadolu'mda.

Oyalara tel tel işler göz nuru;

Yakışır, ağır olmak insana, kâmil derler,
Yakışır, kâmile ki bizde, kemal derler,
Kemal ve kamillik olgunluktandır elbet,
Ağırsa insan; ya kemal, ya kamil derler.

09.06.2003 - Çankırı

Dün gece yürekte fırtına vardı;
Küçüldü bu dünya, küçüldü, dardı;
Duygular ruhumu sırtına sardı;
Dünya merkezini patlattı sanki.

Uzaklar geceyle selamlaşırken;