gelecek asıldı
beyin hücrelerimizden.
umutla bakan gözlerimize
mil çekildi kilometrelerce,
göremez olduk.
Yakınlarda bir yerlerde
huzurlu bir bahçe vardı.
Sanki daha az önce
mutlu bir an yaşandı.
Mavi yeşil toprak sarı
Renkler öylece siyaha boyandı.
Yakılası düşüncelerin
Yıkılan hayallerin
Ve kahreden sessizliğin içinden,
Ceylanın sıçrayışı ile geçip gitmek gibi bir yaşama isteği var gönlümün.
Gönülden kaçılmıyor.
elinden uçan balonunu,
maviye kaçıran çocuğun,
umudu var gözlerinin karasında.
bir şeyler olmalı değişmeli dünya,
mavi karaya,
Öylece akıp gitmiş zaman.
Kederli bildik martının süzülüşü gibi.
Bakışlarım denizler kadar derin değil.
Maviye hasretim yanımda gaflet,
Ben yeniden güleceğim.
İşte burada o bizim liman
nasıl bir dünyaydı umulan?
güzelliğini unuttuğumuz.
eskiyi özlemle anıp
yeniyi kucaklayıp
şimdiyi ellerimizle boğduğumuz
ezilesi yıkılası bir dünya mı?
susunca düzelir diye umut ediyorsun.
kelebeğin kısacık ömründeki
sayılı kanat çırpışlarından vazgeçip
bir yaprağın bir dalın
bir taşın üstünde beklemesi gibi
sıradan bir ölümü hak ediyorsun sessizliğinle.
inanmak istediğimiz sinsi doğru,
penceremizin önünde
saksımızda büyüttüğümüz
renkli bir çiçek mi?
inanmaya can attığımız amansız doğru,
anlamalı hayatı...
hatayı hayta bir ruhla
sarıp sarmalı.
hatta hayretine sahip olunmalı
hali vakti yerinde
ah! ne yaman bir histir o
kelepçeler dilini,
garip bırakır tutamazsın
onun yangın elini.
dökerler masmavi denizine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!