Ne para var gözümde ne mal mülk,
Dağıtıyorsam bol kesede,
Bonkörlükten değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...
Vurulmuşsam saçlarına,
Yarın...
Ne kadar basit geliyor insana
Söylemesi ne kadar kolay.
Yarın...
Bir sır, bir hayal gibi
İşte
Seni düşünürken
ve malum şarkıları dinlerken
yazdım en güzel şiirlerimi.
Anlayacağın gülüm
borçluyum sana,
Ne şair diyebiliyorum kendime,
Ne şiirden kopabiliyorum.
Sevmek istiyorum delicesine,
Ondan başkasını sevemiyorum.
Gülüm diyemem sevgilim sana,
Bu sana ilk ve son teklifim:
gücüm kalmadı artık, umudu daha fazla sırtlayamam.
Sen yoksan eğer, gayri kaldırmaz yüreğim
bedenimden önce ruhum ölür,
evet değilse cevabın yaşayamam.
Üzerime ölü toprağı serpilmiş,
ellerimi uzatsam
dokunsam kalbinin derinliklerine
öpsem öpsem...
silsem göz yaşlarını
mavi bir bulut getirsem başının üstüne
rüzgarı çağırsam uzaklardan
Denizi görmek ilk defa,
bakmak sonra hasretle
ben denize yabancı, deniz bana.
anlamak sonra yalnız olduğunu
yürümek yürümek...
arkana bakmadan çekip gitmek
Dumanlı kalsın yine
yanar dağlar gibi
paramparça garip başım.
haydi git
sen de git.
Alışkınım ben bu sahnelere
Seni sevişim son;
Gözlerine bakışım son;
Hasretini çekişim son;
Adını sayıklayışım son;
Son artık sevdiğim son...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!