Yangın bende ben yangında
kül olmaya hazırım sevgili
bu ateşi sen körükledin
göz yaşlarını esirgeme sevgili
Yolunda ışık aklında fikir olurum
acıların gölgesinde bir hayat sürersin.
kendi sahipsizliğinde kendinle boğuşur,
feleğin çarkına tükürür geçersin.
Sen,
Mavi Gözlü Çocuk!
sustukça anlatırsın derdini
ellerini havaya kaldır,
gök yüzünü seyret
bir bir say yıldızları
bulutun rengine dikkat et!
karanlık göklerden sakın
maviliklere kanat aç
Fırtınalar...
kopar yüreğinde
iç çeke çeke ağlarsın.
ıssız bir gölgede
bütün insanlara nispeten
sığınırsın kendi benliğine.
Sen yanmışsın oğlum!
Diz boyu karanlığa saplanmışsın.
Çırpınma artık,
Her şey boşuna.
Felek yüzüne gülmez bir daha!
Bir kez şanssız doğmaya gör:
Sevmezsem ölürüm seni
Sevmezsen öldürürsün beni
Toprak suya hasrettir
tabiat güneşe.
Gündüz geceye
1.
Kadınlar, kadınlarımız,
Asildir, aslidir.
arıların dünyasında
bir kraliçe arının varlığı kadar
haketmektedirler:
Bir hoş olur sevdalılar,
güneşli bir günün ardından
İkindi vakti.
Yani akşamüzeri, yani güneş,
bulutların yatak odasına çekildiğinde
İçin rahat olsun hayırsızım:
sigarayı bırakıyorum.
Seni unutmanın en kestirme yolu:
zehire başlıyorum.
Öyle bir çıkmaza soktun ki beni:
ne ölüyüm ne yaşıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!