Sadık Doğan Şiirleri - Şair Sadık Doğan

Gariplerin gönlünde bir hüzünle,
Acılar içinde geçer yalnızlık.
Gurbet söyleyen türküler sözünde,
Hasret şarabını içer yalnızlık.

Geceler geçit vermez aman aman,

Haberiniz var mı?
Gökyüzünden bir kuş düştü yere
ve o da diğerleri gibi
tutsak edildi
müebbede
güvercin misali.

beni aramakla bulamazsın gülüm!
gah okyanus içinde bir damla suyum,
gah kavganın tam ortasında okkalı bir yumruk.
adresimi sorarsan:
viran şehrin,
labirent caddesinin,

ömrümün kıyısındayım
denize atmışım kendimi, balıklama
çırpınıyorum;
azraille güreşe tutuşmuşum.
belki
hayatımda ilk defa kendimi oynuyorum.

1.

Dağlarında mı kök saldın bilmem
Yalnız, uyuyan, sürgün şehrin?
Belki biraz uzak, biraz terkedilmiş
Tarihin hangi çağında, bu mistik dem

Nerde bi insan görsem, biraz bencil
Kimi dost bilsem, benden uzak
Yalansız yaşayalım desem, konuşmak imkânsız
Düşüncelere dalıp gitsem, yasak üstüne yasak
bi halt etsem, ya suç ya ayıp
gülsem manasız, ağlasam anlamsız

Doğarken gülmek vardır,
ölürken ağlamak olduğu gibi.
Gidip de dönmemek vardır,
dönüp de görmemek olduğu gibi.

Bazen kuş gibi uçarız göklerde,

Bir dünya kurarım içimde
bütün insanlık
tek millet
el ele.

Ağlasam da boş,ağlamasam da boş;
Geçmiyor ya yarim yürekte sızı.
Sensizliğin tadı gönlümde nahoş;
Dinmiyor ya yarim yürekte sızı.

Sevmişim seni kendimden habersiz;

Her şeye inat
seveceğim seni
seveceğim iki gözüm.
Kendimi hiçe sayarak,
kalbimi bir kenara atarak,
tüm acılarımı unutarak,