Sadi Yıldırım Şiirleri - Şair Sadi Yıldırım

Yazdıran yazana derman vermiş,
Aşk oduna yanana ferman vermiş...
Oku diye emretmiş Rabb-i Zülcelal,
Anlamayana, yahmilû esfera demiş.

Yıkadılar ilk "alaka" tan gelen başımı,
Bir mihenge sürdüler cevher ile taşımı,
Nice ilmekler atılı şükür ile kaderime,
Hilâl sevdası çöktü "Turanelli" serime.

Gönül iplik olmuş itikadım paslı iğne,

Yalçın kayalıkları Çocak Dere'nin
Akseder seslenince gönül erine.
Laleleri boyun eğmiş can verenin
Vatan uğruna Onbeşliler yerine.

Sadi Yıldırım

Öykünme deli gönül,
Dar-ı dünya gamdır gül'ünen,
Yüce dağlar karın almış yel'inen,
Dostluk petektir güzel söz bal'ınan,
Paye-i günahtan ardır bu gönül.

Şifasın Allah' ım
Gönlümdeki derde,
Lime fî sudûr.

El açma gayrısına
Ne varsa dilde;

Bir damla göz yaşı ver usta,
Demli olsun.
Sahi kim bilir
Göz yaşının tadını...
Saba içre şekerli,
Hicazlı hüzün,

Sedaî, incitir yarin sözleri,
Yankılanır mı çıngılar hârımdan.
Karanlık, zifir, elemli gözleri,
Eritti halesi geçtim varımdan.

Sedaî, hicran ağlatır bizleri,

Papatyalar yaprak döker şeb-i yeldanın demine
VARda yok olur boyun büker "he" olur.
Lambanın ürkek alevi düşer rûy-i zemine
Tükenir yağı, fitili; kıvrılıp söner "vav" olur.

"He" olur "vav" olur,

Sedaî söyler sözü gönül tarından,
Yanar büryan olur dostun harından,
Bakidir dava umut kesmez yarından,
Kara toprak bize yar imiş meğer.

Gözyaşı mutlak saftır akar tuz ile,

Bîhaber değiliz hamdolsun aklımız var,
Hiçe saymayız dostu şükür vefamız var,
Kürşat'ın narasınca bozkurt sedamız var,
Aşık Sedaî acemi söyler meydanda.

Dadaloğlu'm der sözü derilir,