Biz gam 'ın rüzgarında doğmuşuz
Dehrin bağında hazanla ölmüşüz
Her cihatta hicranı feth etmişiz
Doğan mihrin gözü karadır bize
Kırk düvele kara namlar salmışız
Günü asra bedel ömür ihsanım.
Biri bin yaşar gönül lisanım.
Ben kadar yandı mı canı zamanın?
Söyleyin ezamın dermanı kimde.
Aklıma hükmetti kalp denen şahım
Şerh etsem derdimi denizler ile,
Sayfalarım yıldızlara sığmazdı,
Söylesem halimden iki kelime,
Bir lahza neşeli sine olmazdı.
Gönlüm bir düşürse hüzünden zerre,
Ne bende kalabildi ne sana vardı gönül
Ah-u figan ederek perişan oldu ömür
Gül gibi lale'yede katlanamadı bülbül
Al şimdi zülfüleri koy harlanmış ateşe
Ne senin nede benim yolum düşmez zafere
Al kalemi eline, koy kağıda kan çıksın.
Öyle bir satır yaz ki, okuyandan can çıksın.
Deryalık yüreğinden, kaleme aman çıksın.
Bir yazı yaz satıra, anlayan yaman çıksın.
Gelde görki ne vahşet sanki ecelden yakın
Her dem-i müebbettir gözlerden daim sakın
İlleti mel'uneye düşmeye görsün gönlüm
Har-ından tutuşur her an hayali ömrüm
Kalmadı takatim fani dünyada,
Derdime dermanı aradım durdum.
Kaç sen çekip gitti zalim dünyada,
Derdime dermanı aradım durdum.
Çöllerde deryalar gördüm çok kere,
Herkes mülkün sefasında, bu ne güzel bir cefadır.
Köhne dostun mal sevdası, nede bulunmaz vefadır.
Çözüldü kördüğüm lakin, nasıl bozulmadı büyü.
İblisin kurduğu tuzak, kardeşinkinden refadır.
Mademki sen unuttun yalan kokan heceyi,
Hatırlatalım şimdi o yağmurlu geceyi,
Öfkemdeki fırtına vurmuştu bedenime,
Tüm aksamın titreyerek baktın gözlerime.
Hafiften ürkek sesle sarıldın birkaç söze,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!