Sadi Almatepe Şiirleri - Şair Sadi Almatepe

Aşk ki vazgeçebilmektir candan,
Canını sevenin aşkı yalandır.
Sevda ki gelen yoldur ilahtan,
İlahtan olmayan sevda yalandır.

Seven çoktur nazlı denen beşeri,

Yıkılmamış virane afatı zeminim.
Kafam kıyak değil kısmen deliyim.
Sefillerin sınandığı kanlı zirveyim.
Canına güvenen kanlı bende sınansın

Günahını unutanın dili bülbül, kalbi temiz olur.
Günahından tutuşanın dili suskun,kalbi mahzun olur.

Duruldu kalem kesildi nefesim,
Boğazımda düğüm çıkmıyor sesim,
Umuda böyle açıldı kafesim,
Sen benim geçmişimde kör-düğümsüm.

Sanmaki gönül hep aşk ile yandı,

Bana müjde getirin, islam yelkenlisinden.
Rabbi için ağlayan, insanların sesinden.
Dua ile çağlayan, mescitler köşesinden.
Bana müjde getirin, müslüman heybesinden.

Sadi almatepe

Bizler için çabuk geçen şu zaman,
İltimas etmez güzele allı ya,
Döner dünya kimseye vermez aman,
İtibar etmez tatlıya ballı ya,

Bir hayli çok kabir taşında isim,

Çaresizin sarıldığı merhamet suyu
Gidenlerin ardında kalan deryayım
Umudunu kaybetmiş uçurumların
Kin ateşinde yanan elvin dalıyım

Yar da yaranda bendendir hepsi

Ruzugar'a kapılıp, viran etti herkesi,
Biz aşkı çok defa harabatta görmüşüz

Mamur olmaya görsün, hem eşi hem neşesi,
Biz aşığa ağyardan çok belalar görmüşüz.

Daha dün diz yaralarken ova bayırda,
Topun peşinde koşarken kumlu çayırda,
Ekmek katığı soğanla karın doyar da,
Bu günlere nasıl geldik anlayamadım.

Bitmedi mektebin nazı nede çilesi,

Bir sedasına beni, mübtela kılan şahım
Mahrum edersen benden,ömür nasıl dayansın
Öyle hoş bir sedayla,sükunet buldu ahım
Söyleyin yokluğuna, kalbim nasıl dayansın

Tadınca kokusunu, cennet çiçeği sandım