Bir yudumuyla huzur veren ne dense
Türk kahvesi derim düşünmem bir salise
Şekerle ziyan etme sakın o nimeti
Dostla içince hele müthiştir sadesi...
Komşuya bir kaçımlık sebeptir kendisi
Hikayelerimiz nasıl da birbirinden farklı,
Kiminin toz pembe, kiminin katran karası..
Değişmez sanma, kimsenin alın yazısı
Elinden geleni yap, hayat dediğin mayın tarlası..
Belli olmaz insanın; sınavı nereden olur
Geleceği düşleyemedim,
Maziye dalmaktan.
Hayaller kuramadım,
Yaralarımı sarmaktan.
Hem yoldan, hem yardan geçtim
Nazarında ben, neydim ki evelden?
Hazandan gayrısı geldi mi senden?
Aramazken seni; buldun beni sen.
Kıyametim oldun ; Cenneti dilerken...
Titretirsin tenimi, en inceden,
Seviyorum, alacakaranlık yanlarımı
Gizleyemem ki kendimden, hakiki Nihan'ı
Oturup, konuşuyoruz onunla baş başa
Sohbetimiz pek de hoş olmuyor aslında
Dinlemek lazım kendimizi arada
Sevilmeyince ben
Vazgeçtim sevmekten
Bıktım artık be azizim
Kendi hakkıma girmekten...
Dert tohumlarını içime ekenler
Yadırgama, göğsümdeki yerini,
Ederini sorgula, bir de kendini!
İhlal edilmezdi esasen hudutlar,
Bilseydin eğer sen; haddini..
Çıkmaz yollardan, çıkmayı umdun,
Yıllar yıllar önceydi
Sende bulduğum güvendi
Zehretmeseydin bana sevgimi
Şimdi çok mutluyduk iki deli
Olmadı, yapamadım...
Huzurun;
Kalabalık bayram sofralarında; resmi
Yeni doğmuş bebeğin çığlığında; sesi
Taptaze çekilmiş kahvede; kokusu
Sevdiğinin busesinde; nefesi varken
Duam belli benim, bedduam da
İsterim, netlik olsun insanda
Amacını bilen kişi anca
Uğraşır, didinir canla başla..
Hedeflerine koştuğun yollarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!