Hüznümü koynuma alıp, gecelerce
Uyumaya çalıştım, kimsesizce
İçin için üzülsem de kendime
Sana rağmen, sevdim seni gizlice
Yoktu bir umar bu ilişkide
Kalbin bana ezelden sağır..
Dilinden düşenler hep mi kahır
Sevinçle yüklüyüm sanarken ben
Baktım ki heybemde hüzün en ağır...
Payemize düşmedi aşk cıvıltısı
Sancılar içinde kıvranıyor her zerrem,
Düşüyorum hayat ağacımdan,dalım yok resmen!
Tutmaya çalıştığım tek yer, kendi gövdem,
Usandı artık o da; kendinden zaten....
Sen var ya sen, iyi ki doğmuşsun!
İyi ki, benim ömrüme konmuşsun.
Göç etme katiyyen başka diyarlara,
Uçma sakın; benden gayrı yarlara...
Varlığına bin şükür de etsem, az,
Sen;
Ruhumun deniz gören yanı,
Bakışıyla tenimi yakanım...
Kalbimde uyuyan en şahane hissi
Sevişiyle uyandıranım...
Sensizken
Aldığım nefesin boynu bükük
İçtiğim çayın tadı eksik
Sen olmayınca ben yokum
Biz olunca varoldum
Özüne esir
Sormazsın bazen
Duyacağından korktuğun için
Susarsın sadece
Taşlar oynamasın diye
Seversin delice
Kimseyi sevmemiş gibi
Ne gidebildim
Ne kalabildim san; beni
Her dem seninleyim hala
Elimde değil...
Gözlerim gözlerine..
Tenim tenine hasret
Evvela kahkahalarım sustu,
Uyku bana açık bir pusuydu.
Karnım acıkmayı
Dilim konuşmayı unuttu.
Yaşama dair tüm eylemler
Bir bir uzağıma uçtu.
Yadigârın kötüsü olmazmış meğer
İçinde biz olan her vakit kıymetli
Nefeslerimiz kavuştuysa eğer
Ancak lüzumsuz teferruat gerisi
Anılara tutunup kaçıyorum hayattan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!