Bir akşam önü,
Bulutlar örtünce,
Güneşin üstünü,
Görmeyi arzuladım.
Mağrur yüzünü...
Varlığındı beni ben yapan,
Çıkmaz sokaklarda ben, kayboldum
Aradığım neydi, onu da unuttum
Üstünkörü aşklarda, kalbimi kavurdum
İnadına koştum, bitmedi umudum
Veryansın etmeye ne lüzum var
Dolarken gözlerim seni her düşlediğimde
Gelir aklıma çok yazık ettiğin bize
Sen ki sevilmeyi bilmeyen halinle
Aşkı viran ettin ziyadesiyle
Oysaki aşka aşıktım ben de
Çok mu karanlık etraf,
Bilerek mi kararttı eşraf ?
Renklerim nerede benim,
O denli zifir mi yoksa içim ?
Sıkarım yüreğimdeki akneyi,
Her dörtlük aslında bir yüreğin sözü
Esasen hepsi, kalbin tam özü
Ruhunla oku, tüm şiirleri
Anlatır sana candaki derdi...
Sözler sadece dilden dökülmez
Bilir misin sevdiğimi
Seni nasıl özlediğimi
Yapayalnız kaldığımda
Hayalinle iç çekişlerimi
Ama Sen ki vefasızsın yar
Yaşadıklarım;
Makusluğu muydu talihimin,
Karşılığı mıydı tercihlerimin?
Bu tezin ispatı mümkün mü ?
Düşünsem;
Çözer miyim bu kördüğümü?
Kendime has yalnızlıklarım var benim;
Kimseler için yıkamadığım surlar,
Tınısını duyurmadığım kahkahalar,
Beni ben yapan esaslardır bunlar...
Kabuğum kalındır mesela,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!