Sabit İnce Şiirleri - Şair Sabit İnce

ANASINI, AVRADINI...

Bizi bize düşürenin
Anasını, Avradını..
Kandırıp da şişirenin
Anasını, Avradını..

Farzet ha ben, ha doğrular,
Doğru dedikde sürüldük,
Ejderhalar yuttu asam,
Musa oldukda sürüldük.

Paşam deyip bükülmedik,

Sana silah değil Zülfikar gerek,
Kerbela çölünde Ali mübarek,
Kirmene takıp da bizi eğerek,
Düşmana bir kazak örme Ceylanım.

Bilirim gönülün inceden ince,

Uyu, uyu yat yat uyu
Diye diye uyuttular.
Pınarımda berrak suyu,
Taş doldurup kuruttular.

- Değerli şair İlyas Özmen'e -
Nefret değil sevgilerin ulaştı,
Üzülme İlyasım, üzülme dostum.
Üzülmene bütün alem ağlaştı,
Üzülme İlyasım, üzülme dostum.

Senin için, senin için,
Gül koklamam senin için.
Dağlar bile çiçek açtı,
Sen gülmedin benim için.

Gülün için, gülün için,

Halimi ne bilsin yadlar yabanlar,
Ne için dizilmiş o çifte benler.
Bülbül gibi gülde figan edenler,
Benim gülden başka sevdigim mi var?

Sanırlar ki selvi boya hayranım,

Beyaz karayı
Esnaf darayı
Zengin parayı
Kaplar kalayı
Amele molayı
Sever ki sever

YILLARA DARĞINIM

Küçük bir bebekken şimdi yaşlandım
Yıllar bana, ben yıllara dargınım..
Kaynar kazanlara konup haşlandım
Yıllar bana, ben yıllara dargınım..

Gönül bağlarında seyran eyleyip,
Ötmüş bülbül gibi Aşık Cefai...
Dolaşmış dünyayı devran eyleyip,
bitmiş bir yol gibi Aşık Cefai.

Büyümüş aşığın edep, arıyla,