Sabit İnce Şiirleri - Şair Sabit İnce

ah Mustafam, aaah..
fazla yaklaşma bana.
bir damga vururlar ki sırtına,
ellerinle, tırnaklarınla kazısan silemezsin.
Onlar, sevgiye kurumuş bir dere gibi,
suya hasrettirler de,

kimi esmer, kimi kumral,
benim güzel yeğenlerim.
kimi ceylan kimi maral,
ürkek gezer güzellerim.

selda, semra, küçük gülay,

Nuri Can’a ithaf

Sevgiyi, sevmeyi, ölümsüz aşkı
Nazlı yari el alınca anladım.
Bülbülün gül ile ettiği meşki,
Hasretiyle del’olunca anladım.

Zenginin kervanı dağları aştı,
Garibim düzlükte yolunu şaştı.
Çözeceğim derken sarpa dolaştı,
Ömür gelip geçti aklım ermedi.

Ölüm limanına gemim yanaştı,

Saz çalmak değil marifet,
Gel Cefai etme inat.
Şeriat sonra Tarikat,
Hakikat da var Cefai.

Aşk yolunda yanmayınca,

Kim ne derse varsın desin,
Benim derdim Anadolu.
Dost düşmanım bunu bilsin,
Benim derdim Anadolu.

Varım yoğum feda olsun

Sarıdaştan aşağı,
İner iner ağlarım.
Buğdaylarda başağı,
Okşar okşar ağlarım.

Yılların öncesine,

Aile toplumun temel direği,
Sevgi varsa yakın eder ırağı.
Sevgiyle doludur insan yüreği,
Aile bağını kırma kardeşim.

Gönül sevgi dolsun yakın cerağı,

Aman Allah yandım aşkın narına,
Hele bakın şu bülbülün zarına.
Bugünkü işini koyma yarına,
Yoksa yaya kalın gurbet ellerde.

Aman Allah bizi yoldan ayırma,

Nevşehir derneği için,
Say dedik biz Asım Hocam.
Sebebi ne bilmem niçin
Vay dedik biz Asım hocam.
Kayseriden düştük yola,
Keskinde verdik bir mola,