Sabit İnce Şiirleri - Şair Sabit İnce

Aşık Çağlari’ye-

Bir kapıdan girip birinden çıkan,
Bu handaki yolculardan birisin.
İnsanlık adına bir ışık yakan,
Hacıbektaş erlerinden erisin.

Senden selam gelmiş edna kuluna,
Kurban olam o Ahmed'in yoluna.
Sakın üzülmeyin dostlar halime,
Yitirdim Leyla'yı ona yanarım.

Ben bir zaif kulum O da yaradan,

Fantomları, uçakları yapılım,
vatan için hep birlikte koşalım.
amborgoyu başlarına çalalım,
gelinde birşeyler yapalım nolur.

verdiği mermiye taviz istermiş,

Yarab namertlere muhtaç eyleme,
İster cehennemde yandır da beni.
En zehirli oku vur da sineme,
Muhanete muhtaç eyleme beni.

Yarab namertlere imkanlar verdin,

VATANDAŞ OSMAN'A
-Harun Yiğit'e-
Düşünmeden hep kaşınıp durursan
İlelebet böyle sürünün Osman.
Herkes çalışırken sen oturursan
Sandıklardan böyle kürünün Osman.

Güzel cemalini her yerde bulsam,
Konya diyarında Mevlana olsam.
Bin tevbe ederek bir haber salsam,
Hak çağırmış diye gelir mi ola...

Şeriat, tarikat, hakikat bulsam,

Ulu Tanrım derdin nedir benimle,
Kul dediğin kul değil de, neyim ki..
Geçirirsin hep günleri, günümle,
Ne söyleyim kime nasıl deyim ki...

Dillerim Allah'dan dilleri durur,
Karşimda somurtur öyle oturur.
O yar oklarını kalbime vurur,
Yeter dayanamam, tükendim, bittim.

Bu da bizim çilemizmiş nidelim,

Yorul da deli gönül yoruldu,
Gün oldu da nazlı yare darıldı.
Varlığımız şol topraktan karıldı,
Sevgi varken kavga niye ey adem.

Kırıldı da kanatlarım kırıldı,

Turnalarla göndermişsin selamı,
Aldım selamını başım üstüne.
Pare pare edip gizli kelamı,
Dizdim birer birer naaşım üstüne.

Ne yol bulabildim ne de yoldaşı,