Saadettin Güven Şiirleri - Şair Saadetti ...

Çok seversin, ona İnanırsın, bağlanırsın.
Onun da seni, çok sevdiğini sanırsın.
Kış ortasında, yalancı bahardır yaşadığın.
Erken çiçek açan erik ağacı gibi aldanırsın.
Aşksız, sevgisiz, boşa geçer up uzun yılların.
Ayrılğın, ölüm kadar zor olduğunu anlarsın.

Angut Kuşu; nedir seni bu kadar üzen,
Hani mutluluğun, nerede önceki neşen?
Hiç eser kalmamış, bildiğim eski halinden,
Eşinden mi ayrıldın, yok mu başka sırdaşın?

Boynun bükmüşsün, dalıp gidiyor gözlerin,

Hayatta bazen büyük sevinçler,
Bazen de büyük acılar yaşanır.
Bir an sesin titrer, gözlerin dolar.
Sıkarsın dişini ağlamamak için,
Sıkabildiğin kadar.
Bazı anlar olur, hiç beklemediğin,

Belki bir bebek hayata gözlerini açmış,
Annesine ilk kez gülümsemekte.
Belki de kimsesiz bir insan, sessiz sedasız
Bir köşede son nefesin vermekte.
Şu an
Bazı yerde, günün kızıl çiçeği açmakta.

Yine yakıcı bir Temmuz akşamı eksilmekte
Ömrümden.
Temmuz sıcakları nasıldır, sen de çok iyi
Bilirsin.
Temmuz sıcağında üşüyorum, vefasızlığının
Ayazından.

Yıllar önce topladığın kır çiçeklerini
kuruttum.
Kitap aralarında özenle saklıyorum.
Uzun yıllar
Geçti aradan, ben hala dün gibi, senli
O günleri yaşıyorum.

Çocuktum, miniciktim, çok eskidendi; alabildiğine fakirlik-fukaralık vardı,
Babam bağda, bahçede, tarlada çalışırken her zaman ayağına çarık giyerdi.
Çok becerikliydi benim babam; çarıklarını dana derisinden kendi yapardı,
Zaten hepi topu iki çift çarığı vardı, bazen birini, bazı gün diğerini giyerdi.

Bazen çamur olur ıslanırdı çarıkları, onları yıkar, temizler gözü gibi bakardı,

İçim acısa da,
Yüreğim sızım sızım sızlasa da,
Seni seviyorum..
Nasıl bir tılsım var sende!
Çok merak ediyorum..
Söyler misin bana;

Bir gün seninde yüzün kapkara olur, dökülür nasıl olsa kalbindeki sırların,
Hani şimdi nerde; önceleri gösterdiğin gibi mi yüzüm, gözüm, saçlarım?
Bana vefasızlık etme ayna; sana değil aslında sitemim acımasız zamana,
Sen masumsun, zaman denilen yıllar vefasız, yeter ki sen zamana uyma.

Dostum ayna; birbirimizİ seversek yıllar bizim dostluğumuzu bitiremez,

Yıl iki bin on, aylardan
Nisan.
Nisan ayının ilk
Haftası.
Günlerden Cumartesi.
Saatler gece on ikiyi