Sen hiçsin benim için bir hiç
Bir düş bir rüya bir hayal
Kış oldun kar yağdın pencereme
Bahar oldun çiçek açtın yüreğime
Şimdi soldun benim için
Sen çocuksan eğer alamazsın bıçağı eline
Kıyamazsın öğretmenine
Zalimin kışkırtması olmak yerine
Sarılsaydın sende öğretmenine
Okşarken saçlarını tıpkı bir ana gibi
Hem kalbim kırık hem küskünüm
Değmeyin bana ağlarım şimdi
Vermeyin kadehi benim elime
İçersem sarhoş olurum şimdi
Dertlerime sarılıp geceleri
Babamı niye sardılar bayrağa
Üşüdü mü anne
Ama sen neden ağlıyorsun
Niye susuyor her kes
Anlamak istiyorum bende
Eğer bir gün gönülden seversem
Beyazlarsa saçlarım senin yüzünden
Sevgiye susamış aşktan korkarım.
Her ayrılışında bana veda etmeden
Arkandan baka kalıp
Şiirlere yazdım seni
Okudum mısra mısra
Sayfalarda aradım hep
Yarısı sararmış yırtık resmini
Uzun yıllar silinmedi hafızamdan
YANAR DA GİDERİM
Seni seviyorum derken
Gözünün içine nasıl bakarım
Aşkımı anlatamam korkarım
Belli etmem gözyaşlarımı
Dağların yamaçlarında uzanıp
Güneşin kıpkızıl doğuşunu
Seyrediyor umutlarım
Şafakta ayrılıklara kahrediyor
Sevdalarım
Güneşin senin olsun,
Yağmurun benim.
Gökyüzünü istemem.
Bulutları ver bana
Kalbin senin olsun
Nisan yağmurları gibisin
Tarlama yağarken.
Penceremden giren
Ilık bir rüzgar gibisin;
Hafif hafif yüreğime esen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!