Rüşvetçi-2 Şiiri - Kağızmanlı Cemal Hoca

1
Behey rüşvet yiyen domuz
Bak horluyor cihan seni
Bun’çün mü girdin mektebe
Okuttu it baban seni
2
Alır doldurur kisesin
Haramdan kapar hissesin
Nasıl tohumdur esasın
Kimden aldı anan seni
3
Beşikte yattın uyudun
Şimdi ne ise büyüdün
Büyümüyeydin büyüdün
Büyüttü bu vatan seni
4
Bak bir söz geldi dilime
Har olup düşme gülüme
Anan geçeydi elime
Görürdü doğuran seni
5
Seninle düşeydik çöle
Yahut bir tenha menzile
Belimdeki hançer ile
Edeydim imtihan seni
6
Memur olanda neyledin
Doğruyum deyü söyledin
Güya ki yemin eyledin
Çırpındıra Kur’ân seni
7
Gene başlarsın itliğe
Vatandaşa namertliğe
Bu düşer mi milletliğe
La’net eder gören seni
8
Rüşvetin aldığın naçar
Fırsat bulsa kanın içer
Gördükçe tükürür kaçar
Her gördüğün bayan seni
9
Yeme bu rüşveti den den
Ahir eyi gelmez öten
İsmet İnönü’den utan
Güya bildi insan seni
10
Belâya uğrasın başın
Beraber olan yoldaşın
Sızlatırsın vatandaşın
Keşke vura yılan seni
11
Yiyersin yaştan kurudan
Seni kahr ede var eden
Niyazım ulu Tanrı’dan
Kaldırsın aradan seni
12
Hain olma bu ülkeye
İşin düşer mahkemeye
Salarlar yüz numaraya
Ederler patlağan seni
13
Her gün uyarsın şeytana
Esrar açarsın düşmana
Leke vurursun vatana
Tez bula Can Alan seni
14
Sen bu ülkede bir kallâş
Edebsizliğin olur faş
Yetmez mi aldığın maaş
Zakkum ola içen seni
15
Gel sözümü dinle ey har
Var mı senin gibi kemter
Gözlerine tiken batar
Görse Cemâl Turan seni