1962 yılında doğdu. Okuma yazmayı Balıkesir/Susurluk’ta öğrendi. Okumayı öğrenmesi ile kendine ait bir düş dünyasının olabileceğini kavradı. Dünyanın sıkıntılarıyla düş dünyasına sığınarak baş edebileceğini anladıve hep öyle yaptı. Yatılı okudu. Bu yıllarda şiirler ve dostlar biriktirdi. Dostları hep, şiirlerini kitapta toplamasını önerdi ve yıllar sonra da olsa öyle yaptı. Şiirle çocuk kaldı. Evli ve mutlu. İki şiir gibi kızı var. Şiirin küpesini taktı ve onunla yaşıyor.
Ayçiçeği tablalarının sarısını düşünüyorum.
Ferace karasında bir şarkı,
Uzun hikâyesini haykırıyor tarlaların,
Günyüzü görmemiş kadınların,
Yaralı ve hakkı yenmiş ellerini,
Üzünç iklimlerine bulanmış.
Alana iyi gelsin diye,
Şiir bıraktım sadaka taşına.
Bayram arifesinde;
Sevgi borçlarını,
Sildirdim zimem defterinden.
Nadasında bir Endülüs tarlasının
İçine batmışsa asası Musa’nın
Kırılırsa bir vitray Venedik topuyla,
İşte ben oradayım, beni hatırla.
Truva atıyım Homeros’un dizesinde
Kımıldıyor yaşamak düşüncem,
Issız vaktinde akşamın.
Ne zaman ürpertse sesin,
Haziran ne zor ve ne hazin.
Dizilir kirli elleri üzerime,
Alnıma bir yazgı çiziyorum,
Umulmadık bir yaşam eşiğinde
Durmuşum gibi sırlara açılan kapının önünde,
Başıma gelmişleri önceden izliyorum.
Çocuklukta kırılan bir vazo,
Beden öyle ıssız, mahşer misali, sere serpe yatar ya;
Sanki tüm romanı kazınır, öksüz bir çiviyle musallasına.
Siner bahtsızlıkların kokusu şimdi bembeyaz kefenine;
Dünyanın en suskunudur o, en yalnızı cami köşesinde.
Arı telaşıyla yazılmış kitabım,
Elif, lam, mim gibi kısaymış ömrüm.
Arap harfli lale suretindeki hattım,
Kiramen kâtibin es-selamınaleyküm,
Bir kere yer değiştirse sağımla solum,
Hemfikir olur mu acep her iki yanım,
Çık gel şiirden.
Eteğinden dökülsün dizeler.
Şöyle şıkır şıkır yürü caddede.
Selam dursun yeni yetmeler.
Çıkıp geliversen
Tam da balkona çıkmışken,
Kuşların göçünden önce,
Ah bir geliversen,
Hemen şimdi, geleceksen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!