Âdemden bu yana
Hani bu handa kimler kaldı
Bazısı bir bazısı yüz yaşında
Hani bu handa kimler kaldı
Gelen giden bunca insan
Yönel ona, o RAHMAN-u RAHİM,
Ondan başka merhamet eder kim,
ALLAH her şeye KADİR ve KERİM,
Masivayı bırak, gönülden yönel ona.
O hiç esirger mi kullarından rahmeti,
Nefis neler getirir insanın başına,
Asla bakmaz gözyaşına,
Yalnız sarıl ALLAH’ın yoluna,
Aldırma nefsin arzularına.
O nefis ki hep kötülükleri ister,
Yaz oldu kış oldu,
Gözlerime yaşlar doldu,
Umutlarım kayboldu,
Neredesin ey dost?
Halime acı biraz,
Her anını değerlendir
Ömrün senin sermayendir
Ömrünü ibadetle güzelleştir
Boşa gitmesin ömrün
Bir nefsin çoktur değeri
Yerde gökte bayram olur
Cümle mahlûk hayran olur
Melekler saf saf durur
Okununca Allah’ın kelamı
Melekler müjdeler o an
Çıkmazlar peş peşe sıralanıyor
Karanlık çoğaldıkça çoğalıyor
Feryatlar figanlar kâinatı inletiyor
Bu karanlığın, aydınlığı olmayacak mı?
Zulmet perdesi bürümüş her yanı
Aka aka aktı gitti
Bütün ömrüm böyle bitti
Yıllar sonra sitem etti
Neler etti vefasız ömrüm
Sonbaharda sararan yaprak gibi
Değerini bilmese insan eğer,
Ömür akıp akıp boşa gider,
Bir gün farkına varınca ah eder,
Ömür değerli bir sermaye
Geri gelmez insan istese de,
Bayram sevinciyle birlikte
Bir matem havası esmekte
Herkes bir hüzün sezmekte
Bayram mı, matem mi belli değil?
Yüzler tebessüm etmekte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!