Bunca acı çekmeler
Bunca ah edip inlemeler
Bunca gözyaşıyla geçirilen seneler
Değer mi, değer vermeyenler uğruna?
Dökülen bu gözyaşları
Deniz dere, toprak çamur
Dağ tepe, düzlük çukur
Semadan yağan yağmur
Allah’ın bir lütfu değil mi?
Gece gündüz, akşam sabah
Ağlayan gözlere,
Derman sensin ALLAH’IM,
Dertli sinelere,
Derman sensin ALLAH’IM.
Seni zikir eden dillere,
Dertsiz gönüller gaflette,
Eğlencede, heva heveste,
Dertli ise sanki kafeste,
Dertli gönüller yanar.
Dertsiz insan olgunlaşamaz,
Yarattığın her zerreye bakınca,
Seyrine dalarım hayranca,
Her şeyi ne güzel yaratmışsın ya Rabbena,
Sana olsun binlerce hamd-ü sena.
Her şey ne kadar yerli yerinde,
Bütün sevinçlerimizde
En acı üzüntülerimizde
Her zaman her yerde
Hep beraber dua edelim
Zaman beklemeksizin
Hep suçlu görürüz dünyayı,
Dünyanın ne eli var, ne ayağı,
Ne dili var, ne dimağı,
Dünyanın suçu ne?
Asıl suçlu bizleriz,
Gelmedik bu âleme temelli kalmaya
Gideceğiz, gelmemek üzere bu dünyaya
Gafletten uyandık, başladık anlamaya
Bir gün elveda diyeceğiz bu dünyaya
Bu dünya neydi ki bu kadar bağlandık
Ayrılıktan kurtulalım,
Sevgiyle saygıyla yaşayalım
Kin ve nefreti bırakalım
Gelin kardeş olalım.
Hepimiz şunu bilelim,
El uzatırsan tutulmaz
Ne oldu anlaşılmaz
Uğraşırsan yerinde durmaz
İşte dünyada bir gölgelik
Herkes dünyayı elinde tutmak ister
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!