Ruhum Sızılıyor Şiiri - Müslüm Bayram

İnsandan insana köle düzenin
Olduğu bir yerde yaşıyorum ben
Yâr aşkıyla yanmaz kulu üzenin
Seviyormuş gibi şaşıyorum ben

Batsın karanlığın güneşin doğsun
Gürlesin göklerin yağmurun yağsın
Yaylım çimenleri yaprağı bağsın
Sırma vadilere düşüyorum ben

Ekinim mahsulüm loş mu ambarın
Sevdası tahsilim hoş mu amberin
Çilesi taşında sarhoş çemberin
Şölenli ezgiler taşıyorum ben

Şahım at binenin terkisi olmaz
Dinmiş rüzgârların şarkısı olmaz
Canla yol alanın korkusu olmaz
Kanat takmış aşkla koşuyorum ben

Köpürtüp ayranı nazları bandık
El etek çekildi közleri yandık
Yalancı bahara yazlara kandık
Ruhum sızılıyor üşüyorum ben
Ateş-i kazanda pişiyorum ben.