ateşi
kar suyu söndürdü
gözbebeğine oturdu
yanılgının yalnızlığı
içli bir bakışın
göbek bağında öldürdü
aşkın çocuğunu
yitik
ve bitik bir kemanın
ezgisine kattı yosun yağmurlarını
iki diş arasında
çiğnedi hayatı
elleri şehrin iki yakasında kaldı
sızdı martı çığlığı
parmaklarının arasından
bahçeye ekilen ilk tohumda
özgürlüğü düşledi
bağdaş kurdu
kaderin önünde
yalnızlığın yanılgısını yaşadı
parmak ucuna değdi
yağmurun yosun eli
tutundu
bir kirpiğin teline
dimdik ayakta kaldı
bir kibrit daha yaktı
kağıttan kutu yandı
ucu tutuştu asi ve mavinin
ateşi
kar suyu söndürdü
Kayıt Tarihi : 24.4.2006 15:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
yosun yağmurları sele karışır
yalnız yanılgılar gözbebeğine
inanma, martının da
tohumun da özgürlüğüne
biri,toprağın bağrına saklanır
diğeri,ömrünce denizle oynaşır
umarsız zamanlar yasaklanır
düşler ulu orta dolaşır
ellerim sensiz kaldığında
avuçlarımda sarı, bayazla yarışır
seninle,fal bakmadım ki papatya
selâm gönderdim sevdiğime......
'Başı şiirinden esinlendi
Devamı sana....
İçimden geldi...
(Biraz kurgusu vardı da sahibini arardı.Ne yalan söyleyeyim.)
Sana hatıra olsun.
Kabul edersen!!!!!!!!!!!!
Şiirle ve dostça...
Gülgün Çako
İşte bütün mesele bu. Aşk seninle olsun Tülay.
TÜM YORUMLAR (18)