Roman Şiiri - Mehmet Nacar

Dünyaya yeniden gelirsem eğer,
Bir Roman olarak gelmek isterim.
Gözleri güzeli bulursam eğer,
Dağları hediye almak isterim.

Yüzüne bakınca durmalı zaman,
Dağları sarınca kızılca duman,
Birinde klarnet, birinde keman,
Dizimde kanunu çalmak isterim.

Azade kalayım kentten uygardan,
Betonlu beladan zarardan kârdan.
Aşkımla el ele çıkıp çadırdan,
Ormanın içine dalmak isterim.

Mehtabın koynunda çalınsın sazlar,
Çiçekten etekle oynasın kızlar,
Cümbüşle tükenip baharlar yazlar,
Hüznümü hazanda bulmak isterim.

Kuşların sesiyle artarken coşkum,
Başını dizime koymalı aşkım.
Sevgiden kelepçem çadırdan köşküm,
Boynuma sevdamdan ilmek isterim.

Şehirler cehennem uygarlık cinnet,
Allah’ın kurduğu dünyamız cennet.
Üç kuruş uğruna alçağa minnet,
Etmeden yarime gülmek isterim.

İnsanlar duyarsız âlim ahmaksa,
Atomu yapmazdı savaşa baksa.
Dünyadan göçmenin çaresi yoksa,
Bir sevda romanı kalmak isterim.