Zırdeli Şiiri - Mehmet Nacar

Çiğneyip geçerim padişahları,
Yalnızca Allah’ın mahzun kuluyum.
Hurafe aklında tüm günahları,
Bendinde toplayan sevda seliyim.

Bazen âlim olur, düşerim derde,
Bazen de sarhoşum, meyhanelerde.
Yırtılır aklımı gizleyen perde,
Hücrede pranga kıran deliyim.

Tepeden tırnağa sevgidir adım,
Sırrımı çözecek yoldaş aradım.
Hasret dergâhında kaldı muradım,
Bahtına darılmış hüzün çölüyüm.

Dünyada ölçüsü olmayan değer,
Sandın ki, küçülür gönlüne sığar.
Aklını başına toplarsan eğer,
Sırrına erdiğin sevda yoluyum.

Gönlümde virandır bütün haneler,
Bilmezsin içimde neler var neler?
Alevler içinde geçti seneler,
Divane tahtında hüzün külüyüm.

Bağrımda Ferhat’ın yardığı dağlar,
Ruhumda çileden şelâle çağlar.
Ardımdan kaç tane Züleyha ağlar,
Yusuf’un gezdiği Kenan Eli’yim.