Şu bendeki sevdan beni bitirir,
Gözyaşımı Ummanlara yetirir,
Çaresi yok mezara dek götürür,
Umutsuz bir aşk bu bilirim Ayşe’m.
KURTOĞLU’M kahırla hasretle sargın,
Ay parçası yüzün o gülüşünen,
Goncadır leblerin inci dişinen,
Ne de güzel sinmiş kalem kaşınan,
Yar ciğer paremdir ömür gözlerin.
Yüzüme baktıkça güler ballaşır,
Cehenneme döndü bağrımın başı,
Fizana ulaştı gözümün yaşı,
Bir ahu gözünen bir kalem kaşı,
Aklımı başımdan aldı ne çare.
Gönül çile çekti sefa sürmedi,
İk’elinde iki kara,
çalanlara ne demeli.
İçi iflah olmaz yara,
Olanlara ne demeli.
Ayıp günah fitne fesat,
Ellerim koynumda böyle,
Duruyorum Mihriban’ım.
Merhamet et insaf eyle,
Kuruyorum Mihriban’ım.
Attın beni bir ateşe,
İnsan canlıyım ya yalnızım niye,
Kimse selam vermez garibim diye,
Çocuklar misali az bir ilgiye,
Ne kadar muhtacım bilsen ALLAH’IM.
Ruhum sıkıntıda bedenim hasta,
Azrail’in kanatlarında tartılmış,
Kesilmiş biçilmiş bağrı yırtılmış,
Çok şükür duydum ki Ayşe’m kurtulmuş,
Sızlayan yüreğim müjdeler olsun.
Kerem gibi yâr aşkıyla tutuşup,
Nice ballar gördüm sıralı rafta,
Velâkin hakiki bal değil imiş.
Kimleri tanıdım hep sofu softa
Hiçbiri ihlâslı kul değil imiş.
Cahiller tanıdım uyur da yatmaz,
Ey gönlümde yatan melek,
Rüsvây ettin ele beni.
Kastın neydi kahpe felek,
Kul eyledin kula beni.
“Kurbanınım” demiş iken,
KEMAL
Harman savrulursa tersine yelin
Etrafı toz duman sarar demişler
Üzülüyor görünse de el elin
Eşeğini ıslıkla arar demişler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!