Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Aşka ulaşan nerde bilen var mı?
Damarlarında şırıldayan var mı?
Ölen dirilen şerbetlenen var mı?
Allah aşkına gören duyan var mı?

Ateşi külü ocağında var mı?

Can figanda analar, babalar, karındaşlar!
Çatlatıp çağlatıyor kan çanağında yaşlar
Anadolu da veba dolaşıyor kandaşlar
Canı cananlar hay’dı çürütelim terörü

Şehit hakkı ödenmez, kul hakkı ister canlar!

Kalem kelâm şemsinde diller güller derlesin,
Rahman Rahim virdinde gönül gözü inlesin,
Doğum ölüm gönülde şükür sabır gürlesin,
Saçından tırnağına diller, güller derlesin.

Sevgi saygı közünde hâkim hakem dağlasın

R efakat etti şairlere
I rak ellerde koştura koştura
F arklı koydu yüreğini ortaya
A ntolojinin şairleriyle
T ek yürek oldu engellilere

Gönül, su gibi aksa!
Kiri pası yıkasa.
Zincirleri kırıp,
Arş-ı âlâyı dağlasa.

Dom dom kurşunu harlayıp,

Rüzgârı sürükle ardı sırana
Yakma bugünü yarını zarına
Akla pakla tepeden tırnağına
Zikreylesin naşındaki ruhuna

Ömrü yaratıran ölçüp biçmiştir

Gördün mü-duydun mu, hissettin mi…
Gözü-kulağı görün, duymayan.
Dili lâl-zavallı, çaresiz-kimsesiz...
Fukara İnsan.

Her sözünde-nefesinde, bakışında…

Sevip saymak güne üne kaldıysa
Hay kül başımıza mantığımıza
Er suyu çağlıyorken kanımıza
Nerden çıktı geldi, babalar günü

Saçından tırnağa edebindendir

İki gözün aksın kör olsun gönül
İki cihanda da hiç gülmeyesin
Başımın belâsı çürürttün gönül
Yeter yaktın yıktın mahvettin gönül

Sakın konuşma sakın ses çıkarma

Ömrünü erittin tükettin gönül.
Kurutup çürüttün lâl puç eğirtin.
Göz nurundan zehir zakkum akıttın;
Muhannete alıp sattırdın gönül

Çaldığın kapılar yüze kapandı.