Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Kanserleşen şavkın ciğerlerimde
Yemyeşil gül açtı zerrelerimde.
Dermanı, fermanı, ah sen ferimde;
Hâkimi, tabibi, nazlı gül yârim...

Dolaşıyorsun kor damarlarımda

Ne zaman ki gözlerim dalarsa hep ağlarım
Deli-deli o yana bu yana dolanırım
Halen sevip severek ateşinde yanarım
Hey akılsız divane boşa akar gözyaşın

Dediler unutuver söküver ciğerinden

Sevdası can-özünü cızlatarak dağlıyor.
Damarlarda ki kanı şaklatarak çağlıyor.
Dünya âlemi cüzü sözü közü ar’lı yor
Sultanım cânım cân-ı vazgeçemem aşkından

Yolları hak-hukukla hakkaniyet yoludur.

Hey bağbancı! bağında tilkiler,
Toprağına dadanmış solucanlar var.
Her dalında geveze papağanlar,
Sınır taşına göz dikmiş çakallar var.
Bağbancı...

Sazımda sözümde kaynar nağmesin
Fokur fokur çağlar ateşimdesin
İki cihanda da içerimdesin
Gönlümün ince gülü iki gözüm

Kalbime damarlarını çizmişsin

Yeşerip var olmak, Tûbâ bağında.
Dağlanıp yıkanmak, kutsal yağında.
Harlanıp şırlanmak, ömür dağında;
Sırlanıp sıvanmak, çok hoş habibim.

Seni seven gönül, deli divane!

Çaresiz kimdir?
Bilirmisin.
Çaresizlik nedir?
Anlarmısın.
Dili lâl,
Kulağı sağır,

Dünya âlem zalim zulüm neftinde
Tıngır tıngırdatır sazın telinde
Kıvırttırır ulu orta düzünde
Aklı fikri zikri hazın közünde

Dilleri bal şeker aksa da riya

Ağlayarak geliriz ağlatarak gideriz
Noktayla virgülüne sevgi hüzün biçeriz
Takıp takıştırarak ömür yazarçizeriz
Cebbarına kurban kulların ömrü bumu

İsyanlarım kendime suma hâşâ yarabbi

Gitme, gidersen gün yıkılır.
Boran olur viran olur.
Bağ bozumu zozan olur.
Gitme...

Oldum olası özüne sarhoşum.