Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Gün olur devran olur.
Devranı gören olmaz.
Yüreği acıdan figan olur,
Figanı duyan olmaz.

Güzel bakmadık can kurban güzel bakamadık
Aklımızı belden aşağıya akıttırdık
Güzel sevmedik güzel sevemedik saymadık
Allem kulem irfanla koflu küflü yaşadık

Aklımızın ucu nedense hep alengirli

Hele bakın kimi doğrularım doğrudur der
Kimi benim doğrularım doğru inat eder
Ortayı bulamaya akıl izan edep heder
Güllük gülistanlık ruh sevgi saygıya hasret

Gönül doğruyu yanlışı içte dışta gözler

Topladım toplamadım
Hepsini yol kenarında bıraktım
Çıktım gittim.
közüm oldu yoldaşım

Yapılanlar edilenler hep hüsran

Çok çok dinle lâl ol görsen de kör ol
Settar’ın eşiğinde kul köle ol
Unutma hatırla nezaketli ol
Çok çok dinle lâl ol görsen de kör ol

Yaşamak edeple adapla güzel

Endamı ârına, kurban olduğum,
Kaşına gözlerine boğulduğum,
Saçından tırnağına yoğrulduğum,
Eridim tükendim, kul kölen oldum...

Doğarken günlerim ziftten geceye,

Közüme kazıdım perçin perçinledim
Saçlarımdan tırnağıma gömüverdim
Her zerreyi damıtarak sentezledim
Kuruyup kavruldum içerime gel artık

Akşamım sabahım gün aydın akında

Gülün dikeni akıttırır ciğerden
Mecnuna yaktırır közden külden serden
İçeri dışarı kaynar gevherinden
Kıvrandırır figan figan dillerinden

Gönül bu ne yapsın çaresiz kimsesiz

Geçmişi arkana bırak gönülü ağlatma
Olur olmaz kuruntuyla çatlatma dağlatma
Olan biten olaylardan gönülü daraltma
Geçmişi arkana bırak gönülü dağlatma

Hayat akışı kardeşin yoldaşın kandaşın

Yoksun diye içerimde nağmeler kaynıyor
Aha gör bak dillerimde ki kelam yanıyor
Her salisem seni beni fokur fokurduyor
Gece gündüz közünde ki külle figanlıyor

Sabahtan akşama akşamdan sabaha kadar