Resmiye Mümün Şiirleri - Şair Resmiye Mümün

İlerde bir gün sen de seveceksin
Sen de geceni gündüz edeceksin
Her güne yeni umut ektiğinde
Bir kere daha ölüp biteceksin

İlerde bir gün sen de seveceksin

Haykırmak istiyorum tüm dünyaya
Seni seviyorum diye bağırmak
Yeryüzünde yaşayan her varlığa
Seni seviyorum diye sarılmak.

Koşmak istiyorum bitmez yollarda

Ah, bir ağlayabilsem doya doya
İçimdeki acıları dağıtsam
Dertlerimi anlatsam dağa, taşa
Üstümdeki yükten artık kurtulsam

Ah, bir uçabilsem engin semaya

Ne sevdalar çöktü gönül bağıma
Defterim doldu, yapraklar yırtıldı
Sur kale kaldırdım kalp kıyısına
Cesur bir yiğit burcuna tırmandı.

Şimdi ben nefsimle boğaz boğaza

Bugün içimde her şey öldü
Her şey param parça bölündü
İnandığım tek sen kalmıştın
Bir çırpıda gönlümden düştün

Bügün içimde her şey öldü

Kulağa ermez Allah'ın selâmı
Gururu kaldırır yardım kelâmı
Göklere ulaşır cahil takımı
Bu ortamı kınayıp gidiyorum.

Zenginlerin sözü altın tutarlı

Yine akşam oldu, biraz sonra geleceksin
Bir yudum mutluluk bağışlayıp gideceksin
Umutlarım takılacak peşine çaresiz
Yüreğim kalacak eskiden de beter sensiz.

Biliyorum hasretin kalbimi patlatacak

Akıllan artık benim aptal başım
Şu yalan dünyanın haline bir bak
Onca şerefsizin hedefi oldun
Çıldırtan sükünü kökünden sök, at!

Akıllan artık benim aptal başım

Buzullar içinde donup kalmışım
Sımsıcak güneşim ol, erit beni
Dünyaya küsmüş, öfke bağlamışım
Güldür gözlerimi, geri ver beni!

Güz rüzgârı esmiş, ben savrulmuşum

Ne anlamı vardır kinin, öfkenin
İnsanı yok eden düşman hainin
Beyni kemiren tükenmez hasedin
Alna sürülen silinmez lekenin.

Ne anlamı vardır çirkin yalanın