Bir gece varki, hep hüzün dolu,
Yüzüme bakar acı tebessümle.
Her bakışı hüzünlendirir beni,
Sanki bir şeyleri anlatacak gibi.
O an onunla daldım maziye,
Yok oldu benliğim, sessizlik içinde.
Âleme Misk-i Amber ol ey gül,
Yüzünü asma sakın, daim dostuna gül.
Mekke-Miraç yolunda, ol Elinde gül,
Garibe dost ol, yetimin yüzüne gül.
Dost düşmana dikendir, senin dalında gül.
Bu âlemde dost kalmadı,
Menfaat aldı başını gider.
Muhabbetle sohbet kalmadı,
Gönül, aldı başını gider.
Kimseye nasihat edilemez oldu,
Gönülden gönüle bir su verirsen,
Hakikati görüp, Rahmana yönelirsen,
Yunus gibi âşık olup,
Mevlana misali raks edip dönersen,
Kurtuluş başlar, Hak ‘ka gidersin
Bir bakış gülüştür insana,
Bir bakış ölüştür insana,
Ne olur! Nazar ile bakma sakın,
Ok olup ta değmesin bu cana.
Bir bakış ötelere götürür,
Güller içinde gül olasın,
Her HU deyişte HAK’ka varasın,
Divane olup, her dem dönesin,
Dikenler içinde, daim bana gül.
Gönüller içinde gül olasın,
Ağlasın El’ler ağlasın
El vurup açtığı kapılara ağlasın
Ağlasın Dil’ler ağlasın
Telefuz ettiği her söze ağlasın
Aldanma söylenen her söze,
Getirirler bir gün bizi göz göze,
Utanır kızarırsın, bakamazsın yüze,
Sen sadık ol, eller kıskanır bizi.
Düşünmeden katıldık her söze,
Köyüme gittim tanımadım,
Kendimi harabede sandım,
Etrafını çiçek kokar sandım
Dön köylüm dön kendine
Dönde bir bak, bak köyüne.
30 Ekim 1918 Mondros, Karagün,
Osmanlının mazide kaldığı gün,
Sonra yurduma girildi bir bir,
Şanlı Bayrağımın yere indirildiği gün.
Asil Milletim yıkıldı, o an perişan oldu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!