Yarattı Yaradan kendi nurundan seni,
Güzel gözlerim ne güzelsin.
Harama götürüp baktırmadıkça beni,
Güzel gözlerim ne güzelsin
Ne nur âlem Nursun sen,
Düşene vuruluyor,
Uzanacak dal yok.
Eller semaya açılmış,
Boyunlar ise bükük,
Gel, niyazlar seni bekliyor.
Sonbaharda soğuk sarar her yanın,
Başlar kırılmaya kolun kanadın,
Çürüdü çiçekler, kurudu dalların,
Evin viran, yuvasız kalan kuşlar gibisin.
Kış gelir karla kaplanır her yanın,
Bir Gül uzat, ne olur umut olsun,
Bütün kötülük ve çirkinlikler kurutulsun
Bak sonunda ölüm var, gel sen vazgeçme,
Abu Hayat dururken, ağu suyunu içme,
Sonra geç kalırsın, iş işten geçer,
Mal, servet geride kalır, amelin seninle göçer.
Âlemi seyreyledim,baktım insan kalmamış,
Ar namus yok, edep hayâ kalmamış.
Dini bilen yok, konuşanlar çoğalmış,
Rasulullah (SAS) yetiş, imdat eyle bize.
Gülü seven çok ama koklayanı yok.
Hak yolunda bayrak açana,
Kanat gerip Hak’ka uçana,
Zalim olana korku olup,
Garibe, kimsesize kucak açana,
Dostabakıştan selam olsun.
Bilki Dünya sana ebedi değil,
HAK’kı bil, HAK’ka yönel.
Neyine güveniyorsun, hani güvenenler,
Uyan gafletten, HAK’kı bil, HAK’ka yönel.
Rahmetenlil Âlemin kaldımıki,
Hep dünyaya meyleyledin, hesaptan habersiz,
Işıktan uzak, karanlık yolda gittiğin yön belirsiz.
Zevk-ü sefaya daldın, Hak’tan habersiz,
Orada halin nice olur? Ey gönül.
Elbet bir gün devran döner, ışıklar söner,
Oğul kış geldi yollarımız kapandı
Sana yazacaktım, elim kolum bağlandı,
İnan oğul bu can kendinden usandı,
Kaldım karlar ardında, ben ey oğul.
Oğul yine hasretin çöktü içime,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!