ANNENÌN GÖZYAŞI
Dağ taş oynar yerinden kopar
Mevsimler değişir yönünden sapar
Volkan patlar gönül de dünyayı yakar
Annenin göz yaşı dinmez se eğer
APTAL
Edebi adabı bilmiyor asla
Gel buna güvende sırtını yasla
Su iç sen dokunur bak aynı tasla
Sazan gibi her lafa atlıyor aptal
ARAMAM
Unuturum seni anmam adını
Yıllarca kıramadım ben inadını
Alan alsın artık senin tadını
Tövbe olsun artık seni aramam
ARDI SIRA GİDİLMEZ
Deli gönül topla gönül bohçanı
Karlar yağmış yollarına delirme
Feryadına figanına cevap yok
Gözden düşen ardı sıra gidilmez
ARKADAŞ
Suçluda olsan haklıyım dersin
Az bir dara düşsen hep kahredersin
Kendi kendini sen mahvedersin
Yeter arkadaş
ARTIK
Zehir olsan şerbet olsan ne yazar
Çıkardım gönlümden attım ben seni
Yıllardır duymadın sen feryadımı
Biten hayallere kattım ben seni
ASALET
Kimde neyi arayayım bir deyin
Boş dünyayı verseler de neyleyim
Yüzsüzlüğü mal edipte sevmeyin
Asalette adalet var bekleyin
ASILSIZ SEVDA
Köz olur yüreğin yakar içini
Kurutur başak tutan ekini
Sesler kalbindeki nefreti kini
Asılsız bir sevda olduğu anda
AŞKA DESTAN YAZAMAZSAM
Aşka destan yazamazsam
Bu oyunu bozamazsam
Kıranlara kızamazsam
Alevlerde yakın beni
Acımayın yıkın ben
AŞKIMIZ
Tereyağla pekmez gibi karıştı
Ak ciğer le yürek gibi yarıştı
Yaz gününde kara kışa alıştı
Çözülmez sır gibi bizim aşkımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!