İNSANLAR
Yüzünden tebessüm hiç eksik olmaz
Kimsenin ardından kötü konuşmaz
Kalbinde kir pas asla barınmaz
İlimden nasibini alan insanlar
İNSANLARDAN YORULDUM
Selam almaz selam vermez
Çet artınca dostu görmez
Bencillikten haddin bilmez
İnsanlardan çok yoruldum
ÌNSAN OĞLUSUN
Doğaya sahip çık yakma ormanı
Unutma fidanda bulunan canı
Olma boş nefsin esir hamalı
Sen insan oğlusun insan ol hemi
ĪNSAN OLMAK
Merhamet ister sadakat ister
Dünyayı güzellikle bıkmadan süsler
Dilsiz hayvanları eliyle besler
Ìnsan olmak zor değil ama zor
İNTİKAM VAKTİ
Dertlerim zincirin kırdığı zaman
Eylemez yolumdan bir kara duman
Gardını alsan da boştur ozaman
Vakit geldi demek intikam vakti
IRAK OLSUN
Süslü süslü nakışları
Melül melül bakışları
Derme çatma o kaşları
Gözlerimden ırak olsun
Yüreğimden uzak olsun
İSTEMEDEN
Sardı beni bir durgunluk bir hüzün
Gözlerimde yine senin o yüzün
Kulağımdan çıkmaz oldu son sözün
İstemeden gidiyorum demiştin
İSTEMEM
İçim deki yangın yine harlandı
Göz yaşlarım aktı da buharlandı
Senden bana yanlızca acı kaldı
Altın olsan elmas olsan istemem
BEDEL ĪSTEMEM
Alın dünya sizin olsun istemem
Beni bana düşman etmeyin yeter
Kabus olup hayatımda kalmayın
Öyle böyle bu ömür elbet biter
İYİ BİR İNSAN
Dedi kodu etmez kimseyi kırmaz
Kötülük için kendini kurmaz
Çevresinde olanı sırtından vurmaz
İyi bir insan asla yalan söylemez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!