KAŞIK SALLARIZ
Dostlar toplanmış hep bir arada
Kimsenin gözü yok asla karada
Şiirler dizilmiş yine sırada
Aynı muhabbete kaşık sallarız
KASTI NE
Zaman durur yaprak kurur dalında
Kimse kalmaz ne yapsan da yanında
Yalın ayak gezer oldum yolunda
Bu dünyanın bilmem bana kastı ne
KATILIYOSUN
Her doğan güneşin battığı yerde
Neyin telaşına kapılıyorsun
Yüzme bilmiyorsun halinden beli
Denize deryaya at lıyorsun
KAYNANANI VER BANA
Başına gül takar süsler boyarım
Ellerimle elma armut soyarım
Saçlarını tarar tel tel sayarım
Kaynananı ver bana bırak inadı
KELAM
Muhabbetle sohbetle yoğrulmuşum
Hak için yol alıp hep doğrulmuşum
Hak sevdasıyla meclun olmuşum
Kötü bir kelam bekleme benden
KENDİ DÜNYAMDA YAŞIYORUM
Duygular kalbimden gelir dökülür
Damarda kan kurur suyu çekilir
Yeniden fidan olur aşka ekilir
Kendi dünyamda yaşıyorum ben
KENDİMİ BULDUM
Kimseye kin gütmek yakışmaz bana
Kaderde ne varsa yaşıyorum ben
Özlemim hasretim güç verdi kalbe
Üzülmek yok artık kendimi buldum
KENDĪMLE SAVAŞIM
Issız bir çöldeyim büküldü belim
Koskoca dünyamda daraldı yerim
Oyun gibi gelir artık kaderim
Kendimle savaşım bitmedi gitti
KENDİNE GEL
Ölüm nefes kadar yakın
Aklını başına takın
Doğru yoldan şaşma sakın
Kendine gel adem oğlu
Kendine gel insan oğlu
KENDÌNE GEL
Bir var iken bin istedik
Şükür nedir hiç bilmedik
Bu dünyayı biz kirlettik
Kendine gel insan oğlu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!