KENDİ DÜNYAMDA YAŞIYORUM
Duygular kalbimden gelir dökülür
Damarda kan kurur suyu çekilir
Yeniden fidan olur aşka ekilir
Kendi dünyamda yaşıyorum ben
KENDİMİ BULDUM
Kimseye kin gütmek yakışmaz bana
Kaderde ne varsa yaşıyorum ben
Özlemim hasretim güç verdi kalbe
Üzülmek yok artık kendimi buldum
KENDĪMLE SAVAŞIM
Issız bir çöldeyim büküldü belim
Koskoca dünyamda daraldı yerim
Oyun gibi gelir artık kaderim
Kendimle savaşım bitmedi gitti
KENDİNE GEL
Ölüm nefes kadar yakın
Aklını başına takın
Doğru yoldan şaşma sakın
Kendine gel adem oğlu
Kendine gel insan oğlu
KENDÌNE GEL
Bir var iken bin istedik
Şükür nedir hiç bilmedik
Bu dünyayı biz kirlettik
Kendine gel insan oğlu
KENDÌNÎ BÌTÌRDÌN
Ìsmini getirmem bir daha dile
Eziyet eyledin hep bile bile
Anlamı olmayan bin türlü hile
Kendini bitirdin benim gözümde
KESMEDİM KESMEM
Ne gelirse haktan razıyım başa
Kimseye olmadım olamam maşa
Düşsemde çıkarım ben kara kışa
Rabbimden umudum kesmedim kesmem
KÌM
Dünyayı yaşanmaz hale getiren
Vicdanı merhameti yüreğinde bitiren
Dünya malı için aklın yitiren
Nefsine hapsolan doyumsuz insan
Elimizde üç beş çapul var diye
Kime bizim kibirimiz havamız
Veren rahmet eylemez ise dostum
Boşa kaynar tenceremiz tavamız
El üstünde tuttuğumuz ne varsa
KİME NE
Bir güzele gönül verdim görünce
Aklımı başımdan aldı da gitti
Ömrümü yoluna vermek istedim
Seviyorsam eğer kime ne bundan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!