GÖZLERĪN NEDEN AĞLAR
Yine hüzün inmiş kara gözüne
Kader gülmek bilmez asla yüzüne
Kulak veren yokmu senin sözüne
Hayal gözlüm gözlerin neden ağlır
GÖZÜMDEN DÜŞTÜN
Yollara bakıp yolun gözlemem
Hasretinle yüreğimi közlemem
İsmini anmam nerdesin demem
Gözümden düştün düştün bir defa
GÖZÜN AYDIN
Kuru dalda yaprak olmaz
Seven sevdiğine kıymaz
Deliye soru sorulmaz
Ben delirdim gözün aydın
GÜÇLÜ OL
Vurdular sırtıma dünyanın yükünü
Sabrettim bekledim gelmedi vuslat
Doldu yüreğime bir garip hasret
Güçlü ol dediler kırbaçladılar
GUDÜBET
Göz göze geldiğim o günden beri
Ne yüzüm güldü nede gün gördüm
Söndü hayallerim kırıldı dalım
Yönümü şaşırdım yandım gudübet
GÜLDE CAN
Bülbülünü kayalara yar etmiş
Bülbül için dünyasını dar etmiş
Feryat etmiş figan etmiş kahretmiş
Yaprağını döken gülde can benim
GÜL GÖRDÜM
Daha yeni açmış taze tomurcuk
Gönlü yüreği garip bir çocuk
Gözleri parlıyor sanki bir boncuk
Fidanın üstünde taze gül gördüm
GÜLMEDÎ
Zalimlere asla masa kurmadım
Garibin ğönlünü boşa kırmadım
Nefsimin esiri desen olmadım
Yine dünya gülmedi bu yüzüme
GÜLÜM DARGINIM
Dokunmayın gözlerime ağlasın
Aksın aksın dere olup çağlasın
Bırakın yürek artık yanmasın
Bu yalan hayata gülüm dargınım
GÜN GELİR
Yeri ayrı göğü ayrı
Yaratmış güzel yaradan
Yine bugün bir gün geçti
Geçti gitti bak sıradan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!