Recai Mert Şiirleri - Şair Recai Mert

Hoş mu kaldı kardeşim
Doyurmaz oldu işim
Pazar, kira, maaşım
Hiçbirisi hoş değil

Ekonomi kalmadı

Felek hiç güldürmez, inat mı inat
Kader, razı etmek için barikat
O halde neden heyhat
Neden bu çekilmez hayat
Bir çift göz
Bir tatlı söz

İnsan/lık neydi
Düşünce, Emek, Güven ve Sevgi

Recai Mert

Zil çaldı, başlıyor ders,
Yazmak: kaleme ses,
Kalem: okumaya heves,
Okumak: hayata nefes,
Okuyup, yazmak: bilime adres,
Bu adres: en büyük ders

İlk Ardahana yağar, bekler sonuna kadar
Siler atar her şeyi, beyaz bir sayfa açar
Kardan adamlar kadar zararsız vatandaşlar
Mevsim soğuk, gülüşler sıcak, yürekler bahar
Kar bereket kar sevda, karda da Ardahan var

Spor medyası eleştiriyorsa
Galatasaray kazanmıştır
Çok eleşririyorsa
Avrupada da kazanmıştır

Üstteki sözleri bize söyleten

Yüreklerdeyse kuraklık
Ne doğa kalır ne de insanlık

Ömür mevsim gibi boşa zorlama
Kışı atlatmadan yaz olamazsın
Bahar ol çiçek aç kuka Kul olma
Çoğu arıyorken, az bulamazsın

Ömür kaç mevsimdir bilmek gerekmez

Bilmeden konuşma,
Gıybet yapma İftira atma,
Nasihat al ama günah alma,
İnsan kalmak sanattır

Sırlar içinde sırlar,

Uykulu gözlerle gece de olsa
Bıkıp, usanmadan inekleriz biz
Bulursak köşede tenha bir masa
Tüysüz tavuk gibi pinekleriz biz

Ak ile karayı böyle seçeriz