Recai Mert Şiirleri - Şair Recai Mert

Ardahan’dan dümdüz yola çıkarsın
Büyük, küçük Cincorop’u geçersin
Kirman, Bağdat derken varıp, seversin
Güzelliği diriltiyor ölüyü
Burası Ardahan Tepeler Köyü

Kemençe, Bağlama, Ud yada Gitar
Ne fark eder ortak ise duygular
Değişse de zaman,
Değişmezler var
Onlar hep seni söyler, seni yazar,
Seni çalar, seni anlatırlar

Bazı insanlar camdaki buğu gibiler sıcaklığınızdan beslenir
görüşünüzü engeller

Bazı insanlar da
camdaki buğuya benzer
sıcaklığınız ile pencerenizi perdeler

Çanakkale geçilmez
Al Bayrak yere inmez
Namustur bizde Vatan,
Anadır vazgeçilmez
Kansa kan cansa can deriz
Kalırsak gaziler, kalmazsak şehitleriz

Kimi nişanlı, kimi de evli
Kimi daha köyünden çıkmamış besbelli
Beklerdi onları vatan görevi
ve terkettiler sılayı, ocağı, evi
Bıraktılar herşeyi,
Peygamber ocağına koştular

Geldiğinde coşku ile gelmiştin
Şehitlik gazilik şeref demiştin
Döneceğim diyip, söz de vermiştin
Yolunu gözlüyor ana, yar tertip

KKK kanunu derki konuşma

Seni hiç unutmadım çocukluk arkadaşım
Seni hala çok anıyorum
ve
Seni hala çok seviyorum ilk aşkım

Dünden bugüne

Evinden aldılar asker ettiler
Elbise yerine çuval verdiler
Gör işte askerlik budur dediler
Sağa dön, sola dön, yapamadın
çömez asker git bir daha dön

Yemyeşil yaylalarıyla
Koyunu kuzularıyla
Düğünde halaylarıyla
Ne güzeldir Digor ilçem

Öğretmen öğrencisiyle

Dertlere derman havalar
Digor'da var Digor'da var
Buz gibi çağlayan sular
Digor'da var Digor'da var

Bereketlidir toprağı