Önemli bir hayatım yok
Ne kadar gitmek istesemde
Gidemiyorum
Kendimden,senden,bizden
Koşmak istiyorum koşabildiğim kadar
Kendimden kaçmak istiyorum
Kaçışın bi çözüm olmadığını bile bile
Geceye sordum seni.
Akan yağmurlarda aradım ,
çukurlarda biriken sularda,
İzlediğim dizilerde aradım seni.
Karanlıkta aydınlık olmanı bekledim hep.
Aşk horlanmış bi ateş gibi
Sıcaktı
Fazla yaklaşınca yanardın
Uzaklaşırsan da üşürdün
Bir başkasıyla Üşümeyi göze alman
Omzumdaki yükler çok ağır
Taşıyamıyorum
Kollarım da ağrımaya başladı
Saçlarımda aklar var
Yaşlandım sanırım
Eskiden olsa kavga ederdim
Kıskanırdım
Beni anlaman için,
Sürekli başının etini yerdim
Şimdi sessizce köşeme çekiliyorum
Beni anlamanı istemediğimden değil de
Bir yaralı kalbim vardı avuçlarımda
Merhem ol diye uzattım sana
Nerden bilebilirdim ki
Daha çok kanatacağını
Bilemedim
Hayatımın öyle dönemindeyim ki
Ne yaşayasım var ne ölesim
Tat alamıyorum hayattan
Boğuluyorum
İçime atıyorum herşeyi
Sende benim gibi birini çok seveceksin
Her şeyin yapıcaksın hatta hayatının merkezi yapıcaksın
Seviceksin çok seviceksin
Ayrılmamak için her şeyi yapacaksın
Önce gözden sonra hayatından en sonda kalbinden düşeceksin
Çok dua edeceksin Allah’a yalvaracaksın,
Oysaki kelebekler uçmaya başlamıştı
Tekrardan
Meğerse her başlangıç bir öncekinin intikamıymış
Kuşlar uçuşuyordu hayatımda
Gidiyorum sen haklı olmanın verdiği
Gururla yaşa ben anılarımızı
Geçmişimizi beraberimde götürüyorum
Bu şehirde sen varsın diye gitmek istemezken sen varsın diye gitmek istiyorum
Sana o kadar yakınken uzak olmak
Uçurumun ucundayken düşmemek gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!