hüsnümü ve geceyi
karşılamak nemli odalarda
oldum olasıya zor
ve
beli belirsiz hayallere dalmak
ezberimde kalan
sadece mazinin acısı
nedense her şeyin
hep tersini seçmişim
geleceğin düşünü bile kurmaya
cesaretim kalmamış
el bebek gül bebek
evlerinde it besleyenler
sokaklarda
aç - susuz büyüyen çocukları
bilmezler
çünkü mideleri bulanır
bu dünyanın her yolu
çetin bir bilmece
çözemez çoğu kez akıl
fikir kaybolur toz duman
hayat buhrânlarında
düşersin oynarsa yerinden bir çakıl
şehrin koyu karanlık
dar sokaklarını yürüyorum
tedirgin yorgun adımlarla
her köşe başında
sahipsiz bir gölge görüyorum
yürüyorum...
sana şiirler diziyorum
akşamın kızıl yalnızlığında
pak bir sayfadır kızıllık
mısrada gece manada sen
ve ben...
soru
terazinin bir kefesine insan
diğerine alem konsa
ya da
terazinin bir kefesine kalp
diğerine insan konsa
ne saklarım ne de inkar
bir sabıka gibi alnımda taşırım
ben uyruğumu
akşamları bin günahla
kaparım hayat defterimi
seherlerde elime alır allah buyruğunu
hayata yeniden başlarım
küçüklüğümü azametinde
noksanlığımı kusursuzluğunda
faniliğimi ölümsüzlüğünde buldum
ne vakit huzurunda kapandım yere
ben o vakit ben oldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!