Ramazan İlhan Şiirleri - Şair Ramazan İlhan

gördüğüm her şey sıkıntıya sebep
huzur bir daha zuhur eder mi bilmiyorum
sıkılıyorum düşündükçe,
daralıyorum ötelere baktıkça
boğulmamak içten değil.
gördüğüm her şey sıkıntıya sebep

ömürler
bir ‘oldu bittiye’ getirilmemeli
hakikatler ilizyon marifetiyle
bulandırılmamalı
yoksa!
malul hayallerle yaşamak

siyaha dokunsa
leke bırakır
taşa dokunsa incitir ellerim
hoyrat ellerim...

renkler giyse sanki palyaço

her eylülden
bir yürek yarası izi kalır
alıngan bakışlarımızda...
pişmanlığımızda...

belli belirsiz rastlantılarda

yasakların dağ gibi
önümü kestiği
küfür gibi sabah akşam demeden
her şeyin yel gibi estiği
bu yerde
ancak

korkuyorum gecelerden
ve ketum köpeklerden

âzâtlığım
hep kıskacında yelkovanla akrebin
gecenin hapsinden gayrı

kanat açıyorum ayrılıklara
ne hazîn...
gelmek meğer
ayrılığın habercisiymiş
meğer acılar yüklenmişim
kaçmadan korkmadan hayattan

Bulvarların orta yerinde,
beton surat insanlar arasında,
hiç duyulmamış bir ezgiyi
senin için mırıldanıyorum;
Kadim bir yalnızlık içerken

ten sevinçleri gamzelerde saklar
ve umut yitik anlarda
sarışın yaprakların nabzını yoklar

kasılır insan güz mevsiminde
gözlere hüzün doldurur rüzgar

hep kaçtım lakin!
bende;
kaskatı bir bir karanlık
kasvetli bir nefes
zehirli bir hançer oldu dizeler...