Sen benim şu dünyaya açılan penceremsin
Seni deliler gibi sevdiğimi bilesin
Hayallerim, düşlerim, hem gündüz hem gecemsin
Seni deliler gibi sevdiğimi bilesin
Senden başka kimseye bil ki yer yok gönlümde
Güneşi unutabilirsen
Çiçekleri, kuşları unutabilirsen
Yaşadığını unutabilirsen
İşte o zaman beni de unutabilirsin
Kendini boş yere kandırma
Saçının rengi diye
Seviyorum siyahı
Resimlerine bakarak
Ediyorum sabahı
Gül yüzünü görmeden
Dağılmıyor kederim
Senden ayrı geçen her gün
Bana bir yıl gibi geldi
Dayanılmaz hasretin
Ok misali kalbimi deldi
Dünyalar kadar çektiğim acı
Bilmiyorlar, bilmiyorlar
O vefasız sevgiliyi
Unut gitsin diyorlar
Seni nasıl sevdiğimi
Bilmiyorlar, bilmiyorlar
Senin için Mevla’ya
Zorun nedir diye bana sorarsın
Boşuna sorarsın, beni yorarsın
Bilerek kalbimi nasıl kırarsın?
Çektiğim acıdan zevk mi duyarsın?
Gönlümden kanları sızdıran sensin
Sen vefasızlıkta bir numarasın
Gönlümde kurumuş eski yarasın
Şimdi nazarımda geçmez parasın
Mazime gömdüğüm acı anımsın
Sabır ede ede artık tükendim
Mum ışıklarını güneş sanmışım!
Yıllar yılı, böyle, nasıl kanmışım?
Beyhude bağlanmış hem de yanmışım
Meğer hiç değmezmiş, bir rüya imiş! ...
Ben, sana ne büyük değer vermiştim,
Seni çok seviyorum demek gelir içimden
Bin kez niyet ederim,bir türlü söyleyemem…
Saçlarına dokunup, sevmek gelir içimden
Bin kez niyet ederim, bir türlü söyleyemem…
Belki sana dokunsam, yanarım ben aşkından
Hasretin eline bırakma beni
Allah aşkına kal, gitme bu defa
Hayattan daha çok sevdim ben seni
Alnımdan vur veda etme bu defa
Yalnız kaldığında unutma beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!