Ramazan Ateş Şiirleri - Şair Ramazan Ateş

Sevda denizine atsalar beni,
Sen varsan yanımda, boğulmam inan.
İçim yanıyorken senin sevdanla,
Ateşle yanar mı? yüreği yanan.

Ramazan Ateş/Enschede-1.12.2005

Ellerinden tutmayı,
Gözlerine bakmayı,
Kalbini hoplatmayı,
Ben isterim, banane.

Senin ile olmayı,

Saniyeler kaçıyor,
Dakkalar uçuşuyor,
Hızla geçen saatlar,
Ömrümü tüketiyor.

Günler bitip gidiyor,

Bir torba kömüre oyu satarken,
İrade perişan, yerde yatarken,
Yağcı, yalakalar takla atarken,
Ar damar çatlamış görsen olmaz mı?

Akıl olsa başı öne eğseydik,

Gözyaşlarım aktı, sele döndü de,
Silmeyi bir türlü baş edemedim.
Her türlü çileyi çektim de amma,
Gülmeyi bir türlü baş edemedim.

Huzuru aradım ben ömür boyu,

Haklı haksız, yerli yersiz,
Şaka maka hepsi densiz.
Yaşlılık mı ne dersiniz?
Ben dilimi tutamıyom.

A derken acı kusuyom,

Kapat gözlerini, yaşlar akmasın,
O güzel gözüne kimse bakmasın.
Bir damla düşerse yüreğim yanar,
O göz yaşın değil cigerim kanar.

Kapat dudakların, sesin gitmesin.

Bir teselli ararsan tesellin olacak,
Bir umut ararsan seni kucaklayacak,
Bir çare ararsan derde çare olacak,
Sımsıcak saracak, işte açık kollarım.

Artık yeter, akmasın gözyaşların senin,

Başımı çevirip,
Baktığım yönde.
Ne gördüm bilirmisin? Hadi söyle?
Seni...

Elimi uzattım,

Gidenlere güle güle,
Kalan canlar bizim olsun.
Her günde bir olmaktansa,
Zor gününde birlik olsun.

Kara günde dost gerekir,