ömrünü yılkısıdır şehirde bursalı adam
yitirmiş sakınmadan toz ayaklarını
kerameti kendinden menkul şair hastalığı
törpüler kırkına kır düşülmüş şakaklarını
Bir yağmur yağsın istiyorum
Söndürsün ruhumu yakan ateşı
Savursun küllerimi ufka
Karartsın aydınlık yaşanan gündüzlerı...
Geceleri, yalnız geceleri istiyorum ben
Seni gördüğüm o akşam vakti
A lnına dökülen bir tutam siyah saçınla
Ş u kahverengi bakışlarının
K aranlığında gizliyim.S en yumuşaklığınla
I lık bir ürpertisin yüreğimde
M aralım. Eriyorken dudağında dudağım.
Dünyada milyonlarca kadın var, hayalimde bir tek sen. Ben ahmağın tekiyim; milyonları bir kenara koy da sen hayalle cebelleş. Bir kadın sesi duysam senin sesine benzer, hayalimdeki ile yüzleşeceğim de bu güzel rüya sona erecek diye ödüm kopuyor. Galiba şair şöyle özetliyor:'Nice kadınlar sevdim yoktular'. Cesaretle kafamı çevirip bakamıyorum, sanki rüya bitecek. Her şey, her şey bitecek...
Neden sesleri tanıyorum da yüzler bana yabancı geliyor? Aramadığım, tanımadığım yüzler olmasından mı korkuyorum? Bu gemi şayet bu limana da demir atamazsa bütün limanlar ateşe verilmiş olacak.
Korkuyorum...Kiminle konuşsam, ne anlatsam boş, üstelik atlatmış sayılıyorum. Bilmiyorum.. Bu yükü ne zaman, nasıl, nerede, ne zaman, hangi limanda boşaltacağım. Nefesimi boşa tüketiyorum.Hey hat! Henüz bulamadığımı, izine bile rastlayamadığımı kaybetmekten korkuyorum. Kadın diyorum, kadıncıklar işitiyorum...İçimde bir tane varken, o biri milyonların içinden seçemiyorum.
Ben bir hayat treniyim. Yakıtımı yolcularım sunuyor. Tarih boyunca bir, iki, bilemedin üç durakta duruyorum. İkinci durakta aldığım yolcu sensin. Gel, çıkalım gönül seferine, binelim son trene de. Bu kadar açbilaç olana ballı börek ne gerek? Ben belki de son ternim. Üstelik Üstelik bu son seferim olabilir. Yakıtım tükenmek üzere. Bir başka durakta duracakmıyım, meçhul.
Bir başka istasyona ulaşacak takatim yok. Bekliyorum, öyle bir zaman bekliyorumgel, ki vazgeçmek mümkün olmasın.
Bir kadın olsun ki, her zerresi göz olsun,hayat elektriği benim şalterime bağlı olsun. Her şeyşyle tutkusu tutkum olsun. -ver dese ciğerlerine çekiksin soluğum-Sen ağzını açarsan ben konuşurum.Bak, desin, her zerresiyle sen, saçım, topuğum. Yeter. Sonra bu adam nisyan ufuklarında unutulsun.Yeni aşıkların titreyen elleriyle terini silip attığı buruşuk bir mendil gibi bir gül dalına usulca kondurulsun. Ruhumla bulutlara yelken açacak kimse yokmu?
Gördüğüm her güzel leyla oluyor
Kavuştuğum her pınar serap
Kokladığım gül goncası soluyor
Sığındığım her mabed harab
Köz oluyor elimde tutunduğum her dal
Kim takılıp düşer güneşe
Bir üfleyişte söndürür dimağını
Ya da burkutur ayağını
Dönüp mehtaba küfreder
Kurutur dilini damağını
Üstelik çalım satar ki
bir gidişim vardı Bandırmaya
gören dönüşü yok zanederdi
yangınsız yakılmış gemilerin
dumanları paçalarımdan tüterdi
sonunda olan oldu, okulu astım
Ayrılıklar kısa sürse
Mutluluklar hiç bitmese
Tek dileğim hep seninle
Aşkımızı yaşamak beraberce
Nerden çıktı şimdi bu ayrılık
B e n i m o l b i r t a n e m
Sen yanımda olsaydın şu mehtaplı gecede
Ateş böcekleri tutuştururdum ellerinde
üzerine ölü külü serpilmiş mezar taşları gibi
bedbaht ve meyus akşamlar yakarıyoruz
-öfke kusan yanardağ edasıyla sinsi-
ruhunu ruhumla eskitme!
sıcak rüzgarlar üfürür ruhuma şürekası
beni bırak
bir erken sabaha
gül yaprağına
çiğ damlasına
beni bırak
buharlaşan meltem rüzgarına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!