Yüreğin, yüreğimin koruyla tutuşsaydı
Bu kadar korkmazdım
Gün batımlarında doğan aşklardan
Ya da onlarca kez ölmezdim
Zamanın dudaklarından öpünce kader!
Aklını yitirmeden sürseydi ömür
Bu kadar çekinmezdim
Kalbe vurulan paslı kelepçelerden
Ve bu kadar utanmazdım
Rahme düşen yeni öznelerden
Yeni yıldızlardan...
Kendim kadar güvenebilseydim sana
Bu kadar kırılmazdım
Dalgaların iskeleyi okşamasından
Ve bu kadar irkilmezdim
Kasırga öncesi şimşek çatırtılarından
Bir kıvılcım görebilseydim karanlığın gözlerinde
Bu kadar mıhlanmazdım
Pencere arkası yaşamlara
Ve bu kadar hüzün okşamazdım
Işığı kararmış umutların ardından! ..
Kanat çırpabilecek kadar özgür olsaydım
İpi doğru çekilen kuklalar kadar sevinirdim! ..
Rukiye Çelik
6.10.2009
Kayıt Tarihi : 7.10.2009 09:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SİZİ DUYGU YÜKLÜ ŞİİRİNİZLE KUTLUYORUM
BAŞARILAR SEVGİ SELAMLAR GRUBUMA GEL..
bakıp olanlara
kanıp yalanlara
ooof offf of
ve her mısra bir sonrakine çile sevk eder gibi. Sanki bir serzeniş peyda olmuş şiirin üzerine ve serzeniş umudu terk eder gibi...
Bir beklenti ile bitiyor şiir; Kanat çırpabilecek kadar özgür olmanın düşüyle... Oysa ne güzelde kanat çırpıyor dualar şiirin içinde.
İmgelerin ağırlığında , hem mana hemde usul olarak farkı kalitesi olan, muazzam bir şiir. Duygular öyle yoğun ki; karamsar satırların arasından bile umudu ve beklentileri çıkarıp aydınlatmak çok mümkün. Yüreklice bir şiir. Yürekten kutluyorum bende; başarılarınız daim olsun....
TÜM YORUMLAR (35)