Rahman Fidan Şiirleri - Şair Rahman Fidan

Benim ustam kısa zamanda
Çok şeyler yaşamış,
Esmer güzeli, saçı taralı
Gözü karalı, arada bir burnu hızmalı
Narin mi narin zarif mi zarif
Cana yakın bir insan…

Diyemedim sana bir merhaba bile
Bilmezsin nasıl sevda bu nasıl çile
Ne aymazlık kaldırıyor ne de hile
Diyemedim sana bir merhaba bile

Konuşunca seninle tutuluyor dilim

affet usta afetmiş desem ayıp olur mu acaba..
ne biliyim hiç usta deyip de..
yani canı ciğeri olur ona yol gösteren olur hayat kulvarında ona koşmayı öğretir faalan da..
yani burda da bir öğretici varda bu usta nedense hep acıyı mı öğretmiş...
acı çekmeyi belki de belkide adam olmayı..
hani acı çeke çeke adam olunuyor ya..

Usta:
Ustana bakıpta öğrenmiyorsun.
Bi işi yardımsız yapamıyorsun.
Vidayı düzgünce sıkamıyorsun.
Ustan bi dinlensin,azıcık çalış!

Dönüyor daima dünyanın çarkı
Çırak ile ustanın kalmamış farkı
Dilimden düşmez o bildiğin şarkı
Hiç yalan söyler miyim ben sana

Hiç bakmıyorsun alnımdaki tere

Ben çırak olarak şunu çok iyi biliyorumki usta
Sen gençsin zekisin güzelsin ve gururlusun
Delikanlı kızsın vesselam
Üstelik gözü perk bilirim seni usta
Onbeş kafa çekersin en kral ustalara
Ama ne yaparsın be usta

Dönüyor dünya her şey bir garip
Islanmış kiprikler gönül müzdarip
Han garip,hancı garip,yolcu garip
Geldi efkarım can, canan müzdarip

Biçareyim sevdanla aktım coştum

Her akşam kalbim açık yollarda
Senden bir sevgi dileniyorum
İnanki bekliyorum kaldırımlarda
Bilmiyorsun seni delicesine seviyorum

Dilenmek var ya seni sevmek

Güleniniz yoktur, ağlar haline
Düşmüşünüz nice alem diline
Baka kalırsınız sayım eline
Elden hayır bekler senin Beşpınar

İçinde çoğalmış yıkıktan evler

uzatmayalım sözü
paylaşmaktır işin özü
paylaşırsan eğer
söndürürsün közü