Rahman Fidan Şiirleri - Şair Rahman Fidan

Bir garip olurum akşam saatlerinde
Çünkü yalnızlıklar gezer hislerimde
Bir titreme düşer ansızın dizlerime
Sen olmayınca kim bakar gözlerime
Özledim tatlım kulak ver sözlerime

Gitti gelmez gönül kuşum
Can evimden vurulmuşum
Kendimi virane bulmuşum
Gitti gelmiyor gönül kuşum

Dön desemde dönemezsin

Usta gittin gideli fırtınan dinmiyor
Özlemin yatkıda sönmek bilmiyor
Aktı gözüm yaşları kimse silmiyor
Ama sana dön diyemiyorum usta

Öyle bir an geldi ağladım amansız

Evlendim darısı senin başına
Kocadım diyerek kanma yaşına
Heveslenipte zehir katma aşına
Gitte keyfince yaşamaya bak

Salça, tuz yok makarna bitti

Buralardan gittin benim için öldün
Hayallerim düşlerimi ikiye böldün
Dikeni olmayan nazlıca bir güldün
Usta inanki güllerini soldu sayarım

Gidince sen gemilerim battı sanma

Demir oldum örsünde dövüldüm
Ben seni bir başka sevdim usta
Çeliğin hasıdır diye övüldüm
Ben seni bir başka sevdim usta

Beni demir seni çekiç bildiğim

Akşam vakti telefon çaldı
Bilal hoca avizeyi eline aldı
Acı haber odaya sardı
Anam bu acıya nasıl dayanam

Araba gelsin diye haber ettim

Neler oldu anlatsana bana usta…
Eğer anlatmazsan ölürüm ben
Meraktan değil… usta…
Sana evet sana kıyamadığımdan
Karanlık oda sorgusu sanki
Saatlarca sürdü

Bu delice sevdamız gizli kalsın
Bizden başkaları bunu bilmesinler
Bırakalım yüreğimiz derince yansın
Susta ustam şeytanlar duymasınlar
Seni benden beni senden almasınlar
Bu gizemli aşkımıza kıymasınlar

Hayatı arşınladığın dar sokaklardan
Kafayı çekip sabahladığın barlardan
Geçit vermeyen koskoca dağlardan
Geçerken çırağı sakın unutma usta

O ela gözlerin uzaklara dalanda