Aslen konya merkez dogumluyum... İşim geregi istanbul' da ikamet etmekteyim... Şiire olan merak'ım yıllar öncesinde sevdigim birine ilk şiiri yazmamla başladı.... Amatörce... Ve Kahraman tazeoglu, İbrahim Sadri, Yılmaz Erdogan Şiirlerini Dinlemeye başladıktan sonra bu merakımı Kalem'e yansıtmaya başladım...
Şiirlerimi gençlik yıllarımda çok sevdigim
[ melegime] ama rabbimin benden fazla sevmesi sonucunda hayata erken yaşta gözlerini elim bir trafik kazası sonucunda kapatan, adını andıgımda yüregimden bir parçaları kopartan'ım a hitaben ...
Gitmeliydim...
Verdiğim tüm sözlerden vazgeçip,
dönme sırası bende...
Son bakışlarının olmadığı,
hüznümün tamda derinleştiği andayım...
İşte şimdi al başını ellerinin arasına,
Merhaba Ey AŞK...
Buyur gel çekinme, gir içeri(y) me...
Sana nelerden bahsedeceğim...
Dinle sadece...
Ee şey.!
Hadi bir ses et sevgili,
kulak zarlarımı yırtarcasına, bağır, çağır,
hatta edebini koy çekmeceye,
küfret...!
Sağır et, kopar dilimi,
ahraz bilsin görenler, aptal desinler...!
....varmı son bir sözün dedi;
ayağa kalkarak...
Yutkundum önce... Sonra ayağa kalktım son kezde olsa sıcacık ellerine dokunayım,
öyle gitsin,
diye düşündüm...
İçimden yüzüne karşı ''Sessizce''... Elimi uzattım...
.....elim tutmadı hiç bir masalı,
makyajı aktı yüreğimin,
üzerine basmadan yürüdüm, kalbimde işlenen cinayet'e kurban verdiklerimin,
bütün hikayelerimi de paslı jilet lerle liğme liğme doğradım,
pimi nide çektim gönlümün,
şimdi nerede infilak ederse...
S/aklıma koyup düşlerimi düştüm yoluma,
Bakmadı gözlerim ne sağıma nede soluma,
Her adım da yaklaşıyordum s/onsuzluğa,
Çıkmadın ki yoluma, ben ona yanarım...
Sivil kalp ağrıları çekse bu deli gönlüm,
Yalnızlığa alışmak;
karanlığın içinde,
simsiyah bir elbiseyle kendi gölgenden ürkmek gibidir...
Biraz kendimle yalnız kalayım diye yola çıkmışken,
dönüşünü kaybettiğin labirent misalidir Yalnızlık...
Öyle ustalıkta gerektirmeyen bir meslek’tir,
Umrumdamı ki ne zaman, nede mekan,
Dünden vazgeçtim, yarından vazgeçtim...
Ne bu beden benim, nede ömür,
Ben seni tanıyalı, benden vazgeçtim...
Acıya hedef oldum, sen ok’sun diye,
Yüreğimde ki SEN'i,
Aklımda ki kendi'ni,
Düşlerimde ki BİZ' i,
Al ve GİT...
Saklamadım senden gizlimi, saklımı,
(I)
Bilemiyorum artık kime anlatmaya kalksam,
Hayatım’ın derdimi tükenir...
Kim alırdı bu zalim suskunluğu mu üzerimden?
Artık hangi sabaha uyansam açılır gözüm?
Üşümüş gecelerimde, karanlığı örtsem kapanır mı üstüm?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!